Rahatsız edici derecede ideal bir ütopyanın yuvası: UTERYA... Sadece kadınların (Matarlar) ve çocukların (Femmalar) yaşadığı, temellerini doğrudan demokrasiden alan sıradışı yeşilci bir anarko-komünist sitem. Öyle ki Uterya'da yönetici yok, yeşilciliği baltalayacak yapaylık yok, tanrı yok, babalar yok, cinsiyet ayrımcılığı yok... Hatta yeni nesil EKA'lar arasında cinsiyet algısı da yok! Sadece ideal nesli yaratmak için sosyo-ekonomik açıdan tamamıyla eşitlikçi bir düzen kuran Matarlar ve onların Femmaları v

Ne vatan sevdalıları gördü bu millet; toprak uğruna şehit düşenlere, koca cihana diz çöktürenlere şahit oldu. Ne liderler çıktı, değişmez talihe yön verdi. Topraklarımız işgal edildi, özgürlüğümüze göz koyanlar karşısında birlikte durduk. İçimizde ur gibi büyüyen hainleri kesip attık. Üzerimizde toplanan kara bulutları yine biz dağıttık. Sadece göğüs göğse çarpışarak değil, teknoloji, zekâ ve hislerle de savaşılan günümüzde; sen de bu kahramanlardan biri olmak ister misin?

Hevesi kırılan Denizkent çocuklarının yapabileceklerini kim kestirebilirdi? Ya bir büyük yaramazlığın nerelere varacağını, hangi uzun yollardan kıra döke döneceğini? Bir yerde arkadaşlarını bırakıp gittin mi, aradan kaç yıl geçerse geçsin, hayâlinde onları bıraktığın yerde oyunlarına devam ederken yaşatırsın. Bazıları o kadar şanslı olabilir. Bazıları ise dünyanın karanlık tarafına düşerler. Abdullah Serkan beyaz evin sakinleriyle kolayca hesaplaşabileceğini düşünmüştü. Ödeşmek için ondan kimseye anlatılmam

Bugün zulüm karşısında susan dilim ve bir türlü yerinden doğrulamayan ellerimin yarın aleyhimde yapacağı şahitlikle mazluma yardım etmek yerine ona vermeye çalıştığım aklımla yüzleştirileceğimin bilincinde; gözümü, elimi, kulağımı, ayağımı ve gönlümü kelimelerin gücünde mi, tesbihlerin tıkırtısında mı, gafletin kucağında mı, ârifin sükûtunda mı, âşıkların nazarında mı, gecelerin koynunda yahut da gündüzün keşmekeşinde mi inşa ederim bilmiyorum. Ama kendi adıma bulamadıkça huzursuz, olamadıkça mahzun, bazen

İstediği her şeyi büyük bir tutkuyla istiyordu: Bir lambayı, oynak bir şarkıyla dans etmeyi, beni, bir şeftaliyi, sevişmeyi, lezzetli bir yemeği... Ama tutkuyla istediği her şeyden o tutku kadar güçlü bir aldırmazlıkla vazgeçebileceğini de hissediyordum. Her şeyi isteme hakkına, her şeyden vazgeçme gücüne sahipmiş gibi davranıyordu. Sanırım isteklerindeki doğal sınırsızlık, vazgeçebileceğine olan büyük inancından kaynaklanıyordu. Vazgeçebileceğine olan inancını kaybettiğinde istemekten de vazgeçecekti. Ahme

Günümüzde felsefeye hâlâ gereksiz bir şeymiş gibi yaklaşılıyor, ama insanlar yanılıyorlar; felsefenin gerekliliğinin farkında değiller. Mıchel de Montaıgne Tabii ki asıl gerekli olan felsefi bilgi değildir; gerekli olan, bilgiyi düşünceli kuşkuyla evire çevire sorgulayarak felsefi bilgiye dönüştürmektir. Yani asıl olan artık kendini kandıramayacak kadar kendini bilmiş bilinçle yaşamak üzere felsefe yaparak hayatın sorgulanmasıdır. Kitap, insandan olduğu için insan gibi kusurludur da. Düşünmeyi öğrenmemiş ez

Hayat, herkese aynı şansı vermez bu dünyada; Kimi gül bahçesine doğar, kimi mezarlığa. Bu ikisi arasında seçim şansın yoktur ama bu mezarlığa gömülmek ya da çiçek ekip gül bahçesine çevirmek senin elindedir. O, gömülmeyi kabul etmemiş; acının esir aldığı hayatı değiştirmek için her bir köşeye çiçekler ekmişti. Şimdi, oluşturduğu gül bahçesinin kokusunu, her nefes alışında hissediyordu. Çünkü o çiçeklerini toprağı tırnakları ile kazarak ekmiş, gözyaşlarıyla sulamıştı. O yüzden, çiçeklerinin koparılmasına asl

Bakra kızıl çölün ortasında sanki devasa bir dağ gibi yükseliyordu, şehir tamamen çölün ortasına ustalarının bir dağı oyması, bir kayaya şekil vermesi gibi inşa edilmişti...

Siyahi adam, uzun sağ kolunu Fırat'ın omzuna attı. Kocaman sağ elinin içi ve upuzun parmaklarıyla genç adamın yüzünü, gözlerini kapayacak şekilde, bir basketbol topunu tutar gibi kavradı, kendine doğru çekti, başını göğsünün sağ tarafına yasladı, boşta kalan sol eliyle de terlemiş saçlarını okşadı. Bir gün için kahraman olup hayat boyu ahmak olarak kalmak da var! dedi. Uyu şimdi! 'Bir Cinayete Bakış', insan hayatının bilmemekten kaynaklanan ilk büyük belirsizlik çağı ile fazla zamanın kalmadığı son büyük be

Şeytan, insan oğlunun çevresinde oldukça kimseden hayallerine ortak olmasını bekleme Ne kadar kötü duruma düşerse düş her zaman bir umut var SONSUZ bir UMUT

Yüksekten düşmek, ayakların yerden kesilmesi. Ya da aşık olmak. Veya birine güvenmek. Bana kalırsa hepsi aynı şeydi. İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde okuyan Nazlı ile Ezel, Jane Austen üzerine ortak bir ödev hazırlamak zorunda kalırlar. Hayatının her anını planlayarak yaşayan Nazlı için bu düzeltilmesi gereken bir problemdir ama zamanla yaşamını sorgulama ve kendini bulma yolculuğuna dönüşür. Hatırlayamadığı geçmişinden kalan düşüncelerine gömülürken ne en yakın arkadaşı Ecem, ne edebiyat ve sanatla baş

Yüksekten düşmek, ayakların yerden kesilmesi. Ya da aşık olmak. Veya birine güvenmek. Bana kalırsa hepsi aynı şeydi. İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde okuyan Nazlı ile Ezel, Jane Austen üzerine ortak bir ödev hazırlamak zorunda kalırlar. Hayatının her anını planlayarak yaşayan Nazlı için bu düzeltilmesi gereken bir problemdir ama zamanla yaşamını sorgulama ve kendini bulma yolculuğuna dönüşür. Hatırlayamadığı geçmişinden kalan düşüncelerine gömülürken ne en yakın arkadaşı Ecem, ne edebiyat ve sanatla baş

Yüksekten düşmek, ayakların yerden kesilmesi. Ya da aşık olmak. Veya birine güvenmek. Bana kalırsa hepsi aynı şeydi. İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümünde okuyan Nazlı ile Ezel, Jane Austen üzerine ortak bir ödev hazırlamak zorunda kalırlar. Hayatının her anını planlayarak yaşayan Nazlı için bu düzeltilmesi gereken bir problemdir ama zamanla yaşamını sorgulama ve kendini bulma yolculuğuna dönüşür. Hatırlayamadığı geçmişinden kalan düşüncelerine gömülürken ne en yakın arkadaşı Ecem, ne edebiyat ve sanatla baş

Ahmet Haşim... Neredeyse yüz yıldır şiirleri dilden dile dolaşan büyük şair. Her yaştan şiir okuru bir vesileyle buluşur onunla. Sadece bir şair değil, gezi yazarı, eleştirmen, gurme, estettir aynı zamanda. Nesirleri hâlâ dilimizin en seçkin örnekleri arasında gösteriliyor. Hayata ve sanata beklenmedik farklı bir perspektiften bakan ve bu bakışının izlerini de çarpıcı şekilde dile yansıtan bir yazardır Ahmet Haşim. Zekânın buluşlarıyla örülmüş ironi zevkli bir okuma dünyası sunar bize. Ayrıca yaşadığı devri

O gece gökyüzündeki yıldızlardan sadece biri ötekilerden daha parlak ve daha can alıcı güzellikte ışıldıyordu. Etrafında kümelenen diğer gök cisimleriyse minnettar olurcasına ona saygı duyuyordu. Bu yıldızın var olmasını sağlayan Yazar değildi. Fakat kimin için parladığı başından beri belliydi.

İnsanı bazen derin düşünceler sarar ve her acı düşüncemiz de bize çaresizliği, yalnızlığı yaşatır. Aynı zamanda geçici anımsatma nöbetleri dediğimiz nöbetlerle zihnimizde acının derinliğine inerek bizleri duyarsızlaştırabilir bazı çaresizliklerimiz. Çaresizliğin baş tuttuğu bir şehirde, evin annesini kaybettikten sonra yoksulluğu kökten ele alan bir ailenin deprem sonrası acı yıkımı...

Zorluklarla dolu bir hayatın içinde yalnız bir adam... Uzun yıllar ardından çok sevdiği şehre, İstanbul'a, geri dönen Koray yaşadıklarıyla sakin hayatından sıyrılarak içinden çıkamadığı düşüncelerle dolu bir hayatın içinde kendini bulur. Ona en çok dokunan şey ise öldürülen kadınlar, sevdiklerini kaybeden insanlar ve cezasını çekmeyen acımasız insanlardır. Peki, Koray bu karanlıklar içinden çıkıp sevdiklerine kavuşabilecek mi?

Fabrikanın bacasının tüttüğü ilk gün başladılar can almaya. Dişlerine kan değmiş kurt sürüsü gibi denize daldılar. Yaş almış demediler, küçük demediler, yavrulama zamanı demediler. Köstence'nin göğü yağ kokusuyla doldu. İnsanlar öğürerek gezer oldu. Süngüyle vurmak başka ama tüfekle avlanmak dayanılır değildi. O tarraka, o gümbürtü! Dağlara kaçtım kaç defa. Mağaralara girdim. Solucanlarla çıyanlarla geçirdim günlerimi. Ama sabah olup gün doğunca o sesler yine her yanı tutuyordu. Deli İbram Divanı, öykücülüğ

Bu kitaptaki insan hikâyeleri, İstanbul'da geçmektedir. Kişilerin ve olayların, gerçek kişi ve olaylarla veya kurumlarla hiçbir ilgisi yoktur. (Birisi dışında!)

Anlam zorbalığı da nedir? Şunu demek istiyorum: Anlamak elbette önemlidir, baktığın, içinde birlikte yaşadığın şeylere anlam vermek, onlarla anlamlı bir ilişki kurulabildiğine inanmak ve bu şekilde kendi varlığına da tesadüfle oluşmadığına inandığın mutlak ve sarsılmaz bir anlam vermek. Ama işte, yaşamın her safhasında, hem içinde yaşadığın dünyaya hem dışına fırlatılmış olduğun Doğa'ya ve hem de insan uğraşı olarak kültürle insanlaştırmaya çabaladığın yeryüzüne anlamsızlık ihtimalinden korkarak anlam da