Hiç geçmeyen acılar vardır. Lalenin bağrındaki karalık gibi hep durur gönülde. Acıtır, burkar, hüzünlendirir. Ansızın hatırlatır kendini o acılar. Ansızın Ben buradayım, sakın beni unutma. der. Kimse unutmak da istemez zaten o acıları, o acılar ki süsüdür yüreğinin. Kiminin yüreği o kadim süslerle bir lale bahçesi... Bir ulağın atının toynağında, bir çırağın ustasının mezarına attığı toprakta, bir bakkalın tarttığı şekerde, bir annenin gözlerinde, bir babanın hayatındaki tüm deliklerde, bir dolmuşun camında

Gelenekselliğe olan inancı ve bu minvaldeki çalışmalarıyla bilinen Henry David Thoreau, yazılarının konularını, hep gerçek dünyadaki doğal gözlemlerinden ilhamla seçti. O, tüm insanların haklarına inanıyor ve dünyanın asli düzenine geri dönmesi için onların doğaya geri çekilmesi gerektiğini öne sürüyordu. Waldem Pond'dayken, hükümet hakkındaki görüşlerini derlediği Sivil İtaatsizlik kitabı, kararları ne kadar iyi niyetli olursa olsun, halkın hükümet kontrolüne karşı dikkatli olması gerektiği fikrinden harek

Koynunda başka bir dünyanın kapılarını saklayan Esrarengiz Kuyu yolcularunı çağırıyor ! Zamanda seyahat etmeyi çok seven sıkı fıkı sekiz kafadar, kayıplara karışan kedileri Tarçın'ın haftalar sonra çıkagelmesiyle yeniden yolculuklarına devam ederler. Yaşadıkları dünyada kendilerine yeni bir gizli sığınak bulmuşlardır. Bu kez aralarından birinin, Eylül'ün başı derttedir. Acaba onun iç dünyasında kopan fırtınaları durdurabilecekler midir?

Adada gün doğarken kumların arasında bir parıltı belirdi. Koyu kırmızı renkte, sıcacık ve gizelimli bir taşın parıltısıydı bu. Zeyd kıyıya gelip de onu eline aldığında ise hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Bunu ilk anlayan dostu Albatros'tu. Beraber çıktıkları gemi yolculuğu, saklandıkları Surin kuşları ve deniz askerleri ; fırtınalı bir okyanus ve kapanan gökyüzü ise sadece bir başlangıçtı.

Simone Weil'in toplumsal ve siyasal eleştiriye ayırdğı çalışmalarını bir araya getiren bu derleme, iki esas sorunun peşine düşüyor: Özgürlüğün ve baskının esas nedenleri nelerdir? ve Marx'tan bu yana siyasal ve toplumsal düşünce, Batı'da kayda değer bir şey üretebildi mi? Gençken 'Kapital'i ilk kez okuduğumda, belirli boşluklar; birincil öneme sahip belirli çelişkiler hemen aklıma geldi. O anda çok açık olmaları, kendi yargıma güvenmemi engelledi. Kendi kendime, Marksizm'e bağlı ola pek çok büyük zihnin de

Kendi yüzyılımızda, dış dünyayı fethetmek ve onu ele geçirmek için, tüm çabalarımızı ortaya koyduk, bunun sonucunda aç gözlülük duygumuzu ikiye katladık ve arzularımızı uyardık. Nihayetinde her zamankinden daha huzursuz, endişeli ve mutsuz insanlar olduk. Tüm bu çürümenin sebebi neydi? İrade Terbiyesi tam da bu soruyu merkezine alarak, derin düşünmenin ve harekete geçmenin zorluklarını ve bunun sonuçlarını etraflıca irdeleyen bir başucu metni.

Her biri az veya çok, mükemmellik derecelerine göre insan kentleri, sakinlerinin yaşamlarını şiirler sarar. Onlar, bu dünya meskeninin görüntüleri ve yansımalarıdır. Üstelik millet biçimine sahip oldukça kendileri de vatanmış gibi görünürler; biçimsiz ve çirkin görünüşlere sahip olurlar. Ancak gerek maddi ve gerek ahlaki olarak kentleri yok etmek yahut insanları toplumsal zaiyatın arasına sürükleyerek kentlerden dışlamak, insani ruhlar ve evrenle şiir ve sevginin bağlarını koparmak anlamına gelir. Dahası on

Ey Atinalılar, beni ölüme mahkum ettiğiniz için adınız kötüye çıkacak ve bilge bir adam olan Sokrates'i sizin öldürdüğünüzü söyleyen kentin alaycıları tarafından suçlanacaksınız. Sizi kınamak istediklerinde, bilge olmasam dahi öyle olduğumu söyleyecekler. Biraz beklemiş olsaydınız, doğa bu arzunuzu yerine getirecekti zaten. Sizin de anlayabileceğiniz gibi, yaşım da çok ilerlemiş olduğu için, ölümden çok da uzak değilim. Şimdi bunu hepinize değil, sadece beni ölüme mahkum edenlere söylüyorum. Ve onlara söyle

Her yerde ve her an gözetim ve kamu manipülasyonuyla halkın zihnini uyuşturan İç Parti hükümetinin Okyanusya'da yarattığı dünyada, ''Ingsos'' adlı bir siyasi sistem tarafından dikte edilen insanların hayatı, bireyciliğe ve bağımsız düşünceye ''düşünce suçu'' olarak zulmetmektedir. Her şey ''İç Parti''nin ayrıcalıklı elitinin kontrolü altındayken, Hakikat Bakanlığı'nın Arşiv Bölümü'nde, yıllarca Parti'nin gerekliklerine göre geçmişi yeniden yazan Winston Smith bir şeylerin ters gittiğini farkeder. Böylelikle

İnsanlar mutluluğun iki düşmanı olduğunu bilirler. Bunlar acı ve can sıkıntısıdır. Birinden uzaklaştığımız takdirde diğerine yaklaşırız. Hayatı bu ikisi arasında yaşayıp dururuz. Bu ikisi arasında zayıf veya güçlü bir salınım oluşur. Bu iki kavram arasında dışarıdan veya içeriden kaynaklı etkenler vardır; ve bu da çifte bir karşıtlık yaratır. Dışsal olarak yoksul olmak acı verir; buna karşın güvende olmak ve bolluğa sahip olmak da can sıkıntısına sebep olur. Peki bu iki düşman arasında salınıp dururken insa

''Beni ilgilendirmiyorsunuz.'' Bu söz, bir insanın gaddarlık etmeden ve adaleti yaralamadan başka bir insana yöneltebileceği bir söz değildir. ''Kişiliğiniz beni ilgilendirmiyor.'' Bu söz, yakın arkadaşlar arasındaki müşfik bir sohbette, o dostluktaki en ince, hassas noktayı incitmeden yer alabilir. Bu doğrultuda, bir kişi kendini küçük düşürmeden ''Benim kişiliğim önemli değil.'' diyebilir; ancak ''Ben önemli değilim.'' diyebilir mi?

Kafası sürekli meşgul olan insanın durumu en acınası olandır, ama en sefil olanı, kendilerinin bile olmayan meşguliyetleriyle çalışanlar, başkalarının uykusuna göre uyuyanlar, yürüyüşlerini başkasının hızıyla düzenleyenler, dünyadaki en özgür şeyler olmasına rağmen sevmeleri ve nefret etmeleri buyurulan kişilerdir. Bu insanlar hayatlarının ne kadar kısa olduğunu bilmek istiyorlarsa, yaşamlarının ne kadar küçük bir parçasının kendilerine ait olduğunu düşünmelerine izin verin.

Hayvan Çiftliği'nde, hayvanların eşit ve özgür olabileceği bir toplum yaratmak isteyen çiftlik hayvanlarının, Çiftlik Sahibi'ne karşı isyan etmesinin hikayesi anlatılıyor. Manor Çiftliği'nin ezilmiş hayvanları, devamlı zil zurna sarhoş gezen efendilerini devirip, yönetimi devralırlar. Yeni yönetimin başına Napoleon adında bir domuz gelir. Fakat olaylar hiçte sanıldığı gibi gelişmez!