Dil, kalbin aynasıdır. Çabalamak, bazen boşa kürek çekmekti! Su nasıl ateşi söndürüyorsa, sadaka da hataları öyle siler süpürür. diye bir ses duydu. Sonra, Tövbe Ya Rabbi! Hata râhına gittiklerime, Bilip ettiklerime, Bilmeyip ettiklerime. dedi... Bulutları yırtıp çıkan güneş gibi, Her şey, seninle güzeldi. Son sayfasını bilmediğin hayat kitabının bu ilk sayfasını çevir, oku kendini! dedi çocuk.

Kanat sesi kulağımın zarını patlatmışken, Hafiye bir kelebek, Kapımı çaldı kalbin, Adı aşk olan yüreğini. dedi, İçimde bir çocuk. İçinde kayıp bir şehirde şiir, şairini arıyordu. Şair, içine doğacağı aşk mevsimini bekliyordu. Mevsim, nurdan bir ateşti. Şiir şairini, Şair de şiirini buldu. Adı: Ateş Yayıncılık olan bir cennet halkasında, Yürekler, Birbirine bağlandı, Uzanan elinde, Bir Pembe Vagonun. Ve gecelerine dünyanın, Bir dünya güneş doğdu, Gök gönüllülerin. Şiir dostlarına

Niyetiniz yüzme öğrenmekse, direk, suya dalın. Karada durmaya devam ettiğiniz sürece, hiçbir düşünce size yardım edemez. İnsanın bir tane randevusu var, o da ölümle. Saatini bilmez, yerini bilmez ama geç kalma şansı yoktur. Mutlaka o an, orda oluverecektir. Bu dünyada renk, lezzet, nakış, ne varsa küsüm. Gözümde son marifet, Azrail'e tebessüm. Tebessüm ederek gidebilecek bir hayat yaşamayı nasip etsin Cenab-ı Hak. O demdeki, perdeler kalkar, perdeler iner, Azrail'e hoş geldin, diyebilmekte hüner...