Biraz yavaşlayalım...Hayatı fark edelim; bir
çiçeği koklamak için bir karıncayı fark etmek
için zaman ayıralım. Her şeye yetişeceğiz
derken kendimize geç kalmayalım. Önce
kendimizi besleyelim, önce kendi ihtiyaçlarımızı
giderelim. Yola önce kendimizden çıkalım.
Başkasından olanlara değil, kendi sahip
olduklarımıza odaklanalım. Her yürek ayrı
bir hikayedir, onlara saygı duyalım. Bir kalbe
dokunmanın güzelliğini yaşayalım. Anın tadına
varalım, önce kendimize yetişelim. Kendimize
geç kalmazsak zaten her şeye yetişmiş olmaz mıyız?
Saygı ve sevgiyle...