Merak Özümden âleme kuşlar uçurdum Hangisi menzile vardı bilmem ki? Engin denizlerden kağnı geçirdim Hangi göz, izini gördü bilmem ki? Gün erdi zevale, gam zeval oldu Baktığım noktada başka hâl oldu Aklım kilitlendi, dilim lâl oldu Hangi aşk içime girdi bilmem ki? Ezdi, toprak etti bulutlar beni Tuttu göğe çekti umutlar beni İçine almadı hudutlar beni Hangi ay kaç sene sürdü bilmem ki?

İçimde uzayan her yol, Çıkar, gider dosta doğru. Menekşe, nergis, ıtır, gül, Kokar gider dosta doğru. Zamanım yoğrulur gamla, Birleşir sabah akşamla. Ilık kanım damla damla, Akar gider dosta doğru. Gel bende gör, sen gel beni, Durduramaz engel beni. Görmediğim bir el beni, Çeker gider dosta doğru.

Vur Emri Bir haber dolaşır semada pul pul Kılınçlar bilensin, akın var Çin'e. Yiğitler at sürer düşman içine Tarihe hükmeden bir ses duyulur: - Vur! TÜRKLÜK aşkına vur! Yüklenir bir ülke oymak ve avul, Sel olur ordular, batıya akar. Uçar elden ele bozkurtlu bayraklar. Emreder bir başbuğ, sade ve vakur: - Vur! BAYRAK aşkına vur! Karışır topsesi, nal sesi, davul... Çağdan çağa çığır açar gemiler. Bir hâkan atını denize sürer Ve der ki: Yıkılsın Bizans'ı koruyan sur. -Vur! FETİH aşkına vur!

Aldatmayı, uyutmayı terk eyle Hamamda un kurutmayı terk eyle. Her gün mezarlığın yolundasın ha İnsafa gel yolun sonundasın ha Bitsin küfre, zulme ortaklık gayri Ayrılsın kurnazlık, korkaklık gayri Çağdaş firavunluk son bulsun artık Sen git ki ülkemiz kurtulsun artık. Bu uzun gerdanlık zatına mahsus, Dilekçem Mevla'nın katına mahsus.

Bir damla SU gönder bana Eğer gönderebilirsen. Ana sütü gibi tertemiz olsun Bir damlası Karadeniz Bir damlası Akdeniz olsun. Bir avuç TOPRAK gönder bana Edirne koksun, Ağrı koksun Her zerresi burcu burcu Türkiye koksun Anadolu'dan çağrı koksun. Bir dilim EKMEK gönder bana Yiyince lezzetini hissedeyim Bereketini hissedeyim. Köy köy, tarla tarla Memleketimi hissedeyim.

Savaştayım elli yıldır Ömrüm geçti boşalt, doldur Anlamadım, bu ne hâldir Bir gün silah çatamadım Suları ıslatamadım. Ekin ektim başak yılan Kuşandığım kuşak yılan Yorgan akrep, döşek yılan Bir gün rahat yatamadım Suları ıslatamadım. Ne payem oldu, ne sayem En doğruya varmak gayem Düşüncemdir tek sermayem Alan yoktur, satamadım Suları ıslatamadım.

Beşinci Mevsim Düştü can evime dördüncü cemre Dünyayı üçüncü gözümle gördüm. Dört yüz seksen beş gün çekti bir sene On altıncı aya takvimsiz girdim. Aynalara baktım korku gösterdi Saatler her sabah kırkı gösterdi Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi Hayatım boyunca hedefte durdum. Gül sundum yediler, koklamadılar Armağan can verdim saklamadılar Gittim; gelir diye beklemediler Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Müzelik Şiir Putların gölgesinde dans eder akbabalar Söz sokakta dolaşır, öz zindanda çabalar Atılan ucuz tafra selamlar, merhabalar. En temiz topraklara gül eksem mantar biter. Yollar sırat köprüsü, durmak düşmekten beter. Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaştım, Sevgi diye sarıldım, isyanla kucaklaştım. Ne kendimden kurtuldum, ne kendime yaklaştım. Toprağın üstü mezar, zevke dalmış ölüler. Can sıkmaya yetiyor canlı kalmış ölüler. Fuhuş yuvası sanki en görkemli binalar, Çamur evlat doğurur taş yürekli an

Halikarnas Balıkçısı, Mavi Sürgün için demişti ki: ´Karakolda ona, İstiklal Mahkemesi’ne gideceksin denir. Niçin İstiklal Mahkemesi’ne gittiğini bilmez. İki jandarma ile, kelepçeli olarak İstiklal Mahkemesi’ne sürüklenir. Mahkemenin bulduğu bir suç vardır. Sonunda cezasının idam olacağı anlaşılır. Sabırlık ve tarlakuşu eller, göğüste kavuşturulmuş, idamı bekler. Sürgün edileceksin, denilir. Sürgün yeri Bodrum, bir muammadır, bir karanlıktır. Ama işte apansız karanlık kalmaz. Bu Mavi Sürgün yazısı, bu işin n