Modernite; eğitim, kamu yararı, halka hizmet gibi masum kavramları tek tek bireylerin meziyetleri gibi tanımlayıp meşrulaştırmış ve bu meziyetlerin en yüce yanlarından bir bütünlük oluşturduğunu iddia etmiştir. Bu epistemik meşrulaştırma ve yaratmış olduğu rızalar aracılığıyla belirli bir grup ya da egemen gücün emrine tüm bireyleri ve toplumsal kurumları amade kılmıştır. Aynı zamanda da iç denetim odaklarını bireyin içinden çekip çıkararak dışsallaştırmış ve onu dış denetim odaklarının insafına emanet eder

Felsefeciler ve akademisyenler, uzun yıllardır Spinoza ve Stoacıların görüşleri arasındaki olağanüstü benzerliklere dair çeşitli yorumlarda bulunmuşlardır. Hatta kimileri oldukça ileri giderek, Stoacı Spinozadan bahsetmiştir. Ancak bugüne kadar hiç kimse bu iki felsefi sistem arasındaki ilişkiyi irdeleyen sistematik bir çalışma ortaya koymamıştır. Jon Miller, Spinoza ve Stoacılar kitabında bu görevi üstlenmekte ve Spinozacılığın ana unsurlarından metafiziğin, epistemolojinin, felsefi psikolojinin ve etiğin

Stoa felsefesi yaklaşık iki bin üç yüz senedir düşünce tarihinin gündeminde olan bir ekoldür. Stoacı filozoflar evrenin doğasını ve ondaki düzeni tanrısal akla dayandırarak evrende olup biten her şeyi, kaderci bir tutumla ve belli bir doğal nedenler silsilesi içinde birbiriyle ilişkilendirir. Bu anlayışa göre insana düşen, evrendeki tanrısal aklı keşfederek geçici bedensel yaşamı küçümsemek, başta ölüm korkusu olmak üzere zihnini baskılayan tüm kaygılardan sıyrılarak, Seneca'nın deyişiyle, insanlığının da ü