Yüce Allah şöyle buyurmuştur: Ey iman edenler, oruç sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı. Umulur ki takvalı olursunuz. (Bakara, 183) Bu eserde insanların Ramazan ayında nasıl ibadetlere yöneldiklerinden ve birçok büyük günahtan nasıl uzaklaştıklarından bahsettik ki işte bu, değerli ve mübarek bir ay olan Ramazan ayındaki orucun semeresi olan takvadan dolayıdır. Bir insanın, beden kaslarını spor yaparak güçlendirdiği gibi, nefsini de hayırlı işlere yönlendirerek ve hayırlı işler yapara

Müfessir, bu tefsiri kaleme alırken üç sabiteden şaşmadığını ilave etmiştir: Nassın sabiteleri, dilin sabiteleri ve aklın sabiteleri. Bundan hareketle yazar, akıl-nakil çatışmasını batıl bir çatışma kabul ederek Kur'ân'ın ruhunu ve küllî gayelerini bugünün dünyasına anlatma çabasında olmuştur. Müfessir, tefsirinde, bütünlük ilkesini en önemli ilke olarak kabul etmiştir. Kur'ân'ın bireyi, toplumu, milleti ve ümmeti nasıl inşa ettiğini dikkate alarak her ayet grubunu, insanın bireysel ve toplumsal boyutların

Çocuklar, Allah Teâlâ'nın insanlara hem lütfu hem de en önemli imtihan alanlarından biridir. Onlar, insanın merhametine arz edilmiş birer emanettirler. Evlenmenin amaçlarından birinin de her yönden sağlıklı nesiller yetiştirmek olduğu bilinecek olursa bu emaneti muhafaza etmenin önemi daha iyi kavranmış olur. İnsanın yaratılışından beri çocukların eğitim-öğretimi hep ilk gündem maddesi olmuştur. Vahyin hayatı kuşattığı dönemlerde peygamberler bu konuda da ümmetlerine örnek olmuşlardır. Kur'an-ı Kerim'de ço

Birkaç gün içerisinde Hz. Yusuf (a.s.) dikkatleri üzerine çekti ve hapishanenin gündemi oldu. İçeriyi saran karanlığı nuruyla dağıttı. O; sakin ve ölçülüydü, vakar ve sekinet abidesiydi, ahlaklı, mütevazı, şefkatli ve onur sahibiydi. Meşguliyeti ise zikir ve tesbih idi. İşte bu yüzden hapishane halkı ona saygı göstermek zorunda kaldılar, adeta buna mecburdular. Sanki birisi onları Hz. Yusuf'a (a.s.) yönlendiriyordu. Aslında bunların hepsi Yüce Allah'ın takdiriydi. Sonra ne oldu?

Günümüz dünyasında yaşayan ve çağdaş tehditlerle karşılaşan Müslüman âlim ve düşünürlerin sorumluluğu, İslam'ın bu çağı yönetmeye, doğruya yöneltmeye ve yüceltmeye gücünün yettiğini ispat etmektir. Bundan sonraki sorumluluğu da İslam'ı her türlü topluluk, kurum, okul, grup ve partiden daha üstün/üstte tutmaktır. İslam'ın bekası için bütün bu isim, yöneliş, işaret, sembol, parti ve cemaatlerin korunması lazımdır. Hiç kimsenin bir an bile bu hayatî konuda gecikme veya kendilerini geriye alma gibi düşünceleri