Yeşilin Kızı Anne 1 Bayan Lynde, fazla gururun insanın gözünü kör ettiğini ve kadınların yüksek tahsil yapmaları gerekmediğini söylüyor. Onların ait olduğu dünyaya aykırıymış böyle bir şey. Söylediklerinin tek kelimesine bile inanmıyorum. Anne Shirley, hayalperest, macerasever, her şeye tutkuyla bakan kimsesiz bir çocuktu. Prens Edward Adaları'nda yaşayan, orta yaşlı Marilla ve Matthew kardeşler çiftlik işlerine yardım etmesi için bir erkek çocuk evlat edinmeye karar verdiğinde, karşılarında Anne'i bulmay

Onu hiç tanımamış olsaydı, onu tanımak için bütün gücünü kullanacağını biliyordu. Şimdi onu en iyi tanıyan insandı ve onu hiç tanımamış olmak için bütün gücünü kullanıyordu.Sevdiği adam tarafından bir deniz kenarında terk edilen Saye için hayat orada durmuştur. İleriye adım atamaz hâle düştüğünde, onu yerden kaldıran en yakın arkadaşları olsa da esas sebep çok başkadır. Aradan geçen altı yıl boyunca hayatını düzene sokup, kendince yaşamaya alışan genç kız bir sabah hiç ummadığı bir güne gözlerini aralar. On

Beni tanıyorsunuz. Kimi için bir avcı kimi için bir melezdim. Ama şimdi ölülerin denize aktığı, yaşayanların ruhlarının ise hayalet gibi dolandığı o yerdeyim, cehennemdeyim. Doğduğumdan beri öldürmek için eğitildiğim halkın karanlık tahtında oturuyorum şimdi. Uzaklarda eski tozlanmış bir anı kızıl gözlerimde titreşiyor bazen, yakışıklı bir adamın güzel yüzü. Sonra anı bozuluyor ve binbir parçaya ayrılıyor yeniden. O adamın bir adı var diyor zihnim. Ve sen o adama âşıksın. Milyarlarca parıltının gezindi

İnsan bir ölüme bir de sevdaya böylesine yenik düşüyormuş. Bir ateş ancak başka bir ateşle bütünleşince büyüyormuş. Bir tan vaktinde gece ile gün birbirinden ayrılırken sardı yangını. Şafak söktü, gün aydı, yabancısı olduğum barut kokusu ruhuma bulaştı. Sen benim evimsin Gülfem, dedi bir yemin gibi. Şu tenin, her karışını ezbere bildiğim, başkasının el sürmesine dahi izin vermeyeceğim vatanım. Benim tüm savaşlarım sana, senin uğruna. Sen buraya girdiğinden beri... dedi

Mayıs Karamaça, hayatını kaybetmiş zengin bir iş adamının biricik kızıdır, annesi ve erkek kardeşiyle yaşadığı sıradan hayat, arkadaşlarının kendisi için düzenlediği partiye katıldığı o karanlık gecede bir anda değişir. Birden kendini yabancı bir adamın esareti altında bulan Mayıs, kısa süre sonra onu kaçıran genç adamın kim olduğunu öğrenir. Bu genç adam, Mayıs'ın annesine uzun zamandan beri âşık olan zorba Mehmet Ali Karayel'in oğlu Sıraç Karayel'den başkası değildir. Ve çok geçmeden, kendini karanlık bir

Ne başlaması bir seçimdi ne de bitmesi. Başlangıç ile bitiş arasında bir yerlerde yaşadığımızı ispatlamaya çalışıyor ve başlayan her şeyin bitmesine şahitlik etmekten başka hiçbir şey yapmıyoruz. Hepsi bu.

Yazarın deyimi ile; İnsanlar mutlu olduğumu sanacak kadar tanıyor, mutsuzluğumu görecek kadar değil... Çocukluğunuzu yorganın altında kulaklarınız kapalı bırakmayın. Sakın büyümeyin çünkü küçülemeyeceksiniz! Eğer büyüyorsanız da hayallerinizi küçük görenleri küçültecek kadar büyüyün. Rengârenk umutlar saklayın kırılan saç tellerinizin ardından lâkin onları kırmayın. Öyle bir sevin ki, kalbini kışlıkların arasına kaldıran insanları utandırın. Birini düzeltmek için değil gerekirse beraber bozulmak için sevin.

Asıl adım Ahmed Önal. Ahmed Arif olarak bilinirim. Yaşamım boyunca hakkı aradım; ezilen ve güçsüzün yanında durdum. Memleketlilerim sömürülmesin, memleketlilerim kullanılmasın, memleketlilerim ölmesin diye konuştum. Eşitlik için yazdım, eşitlik için söyledim, eşitlik için dayak yedim, eşitlik için sövdüm. O günleri görmeyeceğimi bilsem de birilerine o günleri göstermek için öldüm. ...Gözlerinden, burnunun üst dudağına düşen fark edilmez incecik gölgesinden öperim canım. Öperim ömrüm. Yaşşa!.. ...Daima düşün

...Ben kimsenin canını yakmadım, onlar benim ateş olduğumu bile bile geldiler... Babamı sevmem, dedikçe anasını daha bir seviyordu belki de... Ne kadar hırçın olursa olsun, ne kadar sert ve bitirim olursa olsun ve şu koca ülke için Çirkin Kral namıyla ne kadar ulaşılmaz olursa olsun, anasının dizleri dibinde, kolları altında kara kuru bir oğlandır, Yılmaz Güney... Çocukluğumda portakal yiyemediğim günler olmuştu. Bugün bana Altın Portakal veriyorlar. Şimdi portakalın altınına sahibim. Nasıl gurur duymayayım

Sonunu görmediği yolu yürümekten hep korkan bir adamdı Rezan Şahmaran. Hayal kırıklıklarına uğramaktan hoşlanmayan, insanlara çok sevmediği müddetçe bağlanmayan, sevgisini heba etmeyen bir adamdı. Zorlu yolların sonunda hayatına bir kadın girdi. Önünü arkasını düşünmeyi, olanların sonucunu ölçüp biçmeyi unutturdu ve korkusuzca sona gidebileceğini öğretti o kadın. Hesapsız kitapsız yürümenin güzel tarafını bu kadın sayesinde öğrendi. İstemediği, sevmediğini defalarca kez yüzüne vurduğu kadını bir felaketin