Her şeyi bütünselleştiren totaliter mantığın panzehiridir aforizma. Sadece bir cümle bile aklınızı kullanmanız, vicdanınızın sesini dinlemeniz veya kalbinizde bir acıyı hissetmeniz için sizi baştan sona değiştirebilir. Değişmeye direniriz. Ama içten içe bir şekilde değişerek dönüşeceğimiz yeni şeyi arzularız da. İşte bu sayede aforizma yaşar ve çoğalır. İnsanlığın onlarla tuhaf ilişkisi de.

Unutulmanın Sürekliliği çıkıp kavga etmeyi özledim nedensiz kara kara çürük rengi yaralarla eve dönmeyi uyurken beni her gece bir kadının sarmasını özledim, hatta iki kadının ve sabahları ekmek ile peynir yemeyi ekmeği bayat peyniri tam yağlı yokluğunu hissettiğim insanları özledim ağlamayı özledim ağlayabilecek kadar yaşama tutunmuş olmayı küçük bir dalından da olsa rüzgar da esse rüzgara karşı