Ümit Köksal, güzel anlatmak ve güzeli anlatmak üzerine kurduğu örgülerle aileyle toplumlu bir arada tutmaya yönelik, tarihî karakterleri tanıtmayı, geçmişle an ve gelecek ilişkisi kurmayı deniyor. Bakakaldığı Yerlerin Sıradanlığı'nda sağır bir kızın başarı hikâyesiyle hayata tutunması, salyangoz toplayan çocukların gayretleri, Hafız Osman hattıyla Doğu-Batı tasvirlerinin alegorisi, babayla çocuk arasındaki bağ, dedenin yamacında hikayeler dinleyerek şimdiyi inşa eden çocuk... gibi hayatın içinden bir diz

Sesimi Duymadan Geçen, halk anlatılarına dayanan yalın diliyle okuru; kavgadan, kargaşadan, gürültüden uzak, çevreyle uyum içinde, dingin bir yaşama çağırıyor. Gerçeğin ruhu acıtan yanları, yalın yaşamların devasa sorunları, mevsimlik işçilerin ömürlük yoksulluğu, dayanışma ve paylaşma erinci gibi birbiriyle bağlantılı ayrıntıların farklı atmosferlerde öyküleşmesi anlatılanı daha etkin kılıyor. İnsanın gerçekliği algılama, içselleştirme ve dönüştürme algısına odaklanan yazar, öykülerin kurgusu ve üslûbuyla

Edebiyatın gücünü, hikâyelerin büyüsünü, bilgi katmanları arasında kaybolmayan sözlü geleneğin izlerini sürüyor; hikâyeler anlatan nineleri, aya düşen bebekleri, abdalları, usta-çırak ilişkilerini masalsı bir dille anlatan Kuddusi Demir, coğrafyamızın hikâyelerinin benzerliğini birçok öykünün alt metni olarak sunuyor. Sözlü kültürle yazılı kültürün bir aradalığına tanık olurken insanımızın ferasetini, irfanını Kibrit'in on sekiz öyküsünde görebiliriz. Hikâyelerde; yaşayan, nefes alan ayrıntılar, bu topra

Edebiyat, okuru, serüvene nasıl çıkarır? Edebiyat okuru, nasıl bir serüvene çıkar? Okur, düşsel dünyalara açılmaktan haz duyan, gerçek dünya kaçkını bir kişi midir? Edebiyatın çağrısına uymanın kuralları mı vardır? Kelimelerle, cümlelerle, dizelerle aktarılan anlam ve katmanları arasında, sınırsız çağrışım düzeylerinde yaşanan okuma sürecinin doğruluğu, yanlışlığı sorgulanabilir mi? Edebiyat eserini doğru mu algılamalıyız, tutarlı mı? Metnin tutarlı yorumu, yorumları mı vardır? Turgut Uyar, Behçet Necatigil

Gündelik hayatın oluş, kuruluş ve yıkılış ânlarını kavramaya, anlatmaya yoğunlaşıyor Bir Adım Ötesi Gece. Kitapta sarılığa yakalanmış bir çocuğun, inanıp güvenerek baba ocağından telli duvaklı çıkan bir genç kızın, Tazelenmek lazım ayol diyerek kuaför koltuğuna kurulan kadınların, bir ocaktan şifa umanların arayışları öyküleştiriliyor. Yazarın ince dokunuşlarıyla giderek biricikleşip parıldamaya başlayan öykü kişilerinin hepsi, varoluş biçimleriyle benliklerinin bir yerinden yaralanan insanlarımıza, tanıdık

Bosna-Hersekli bir grup genç 1939'da, kimliklerini, inançlarını, yaşam biçimlerini koruyabilmek için Genç Müslümanlar Cemiyeti'ni kurar. 1990'ların özgür Bosna'sına ulaşacak uzun diriliş ve direniş yolunun dinamiklerini taşıyan Cemiyet üyelerini devrin Yugoslav yönetimi şiddetle sindirmek ister. 1940'la 1949 yılları arasında Genç Müslümanlar Cemiyeti'nin kurucularıyla en aktif üyelerinden bazıları şehit edilir. 1946'da Nedzib Sacirbegovic, Aliya İzzetbegovic, Esref Campara, 1947'deyse Vahid Kozaric, İbrahim