Ekrem Hakkı Ayverdi'nin hayatı boyunca topladığı ve vefatından sonra Kubbealtı Akademisi Kültür ve Sanat Vakfı'na bağışladığı el yazmaları, 15 yüzyıldan 20 yüzyılın başlarına Osmanlı hat sanatına yön vermiş hattatların eserlerinden oluşmaktadır. Vakfın 50 kuruluş yıldönümü münasebeti ile hazırlanan ve 195 adet el yazması eserin tanıtıldığı katalogda nâdide Kur'an-ı Kerîmler, cüz ve dua kitapları, Delâ'ilü'l-Hayratlar, tezhipli elifba cüzleri ve ayrıca Ekrem Hakkı Ayverdi'nin Osmanlı mimari tarihi araştırmal

Fakat sâkin ve insaflı olduğu zamanlarda, eski Hâlis Hoca'nın bu mâzi olmuş bîçare hüviyetin mezarı başına geçerek, onun yaşamakta iken de hayattan, ruhtan ve aşktan mahrum olarak geçirdiği kırk senelik zavallı bir ömrün mersiyesi içinde, yolunu bulamamış bir hayâtın bütün acılarını okuyordu. Şüphe yok ki, Mesihpaşa İmamı, şu kısacık fakat tecrübe ve ibret dolu zamanla Tâhir'i daha iyi anlıyor ve ona hak veriyordu. Muhakkak ki bu sefih ayyaş da değişmek, bambaşka bir insan olmak için sevmiş olmalıydı. Fakat

Bir devletin ve milletin pâyidar olması için her şeyden evvel o toplum insanının dört başı mâmur bir derûnî nizam ve zihnî kemal içinde bulunması lâzımdır. İşte Selçuklular ve Osmanlılar, bu ulvî ve zor işi, tasavvufun temînâtı altına vermişler, böylece de, o hak ve hakîkat anlayışına su katılıncaya kadar, yeryüzünün örnek devleti olmuşlardır. Bir milletin ikbal ve istikbâli, maddî varlık ve dirliği ile ölçülemediğine göre, her şeyden evvel içtimâî ve medenî âhengin ve siyâsî istikrârın ip uçlarını tutan el

...Bugün dünya da, insan da buhran içinde sayıklamakta. İçine gömüldüğü gafletli rüyadan uyanmasıu gerek. Kim uyandıracak? Madde ile ruhun ellerinden tutarak biribirleriyle barıştırıp tek kuvvet haline kim getirecek? İşte Dost da, başı maddete gömülmüş olarak gönül körlüğü çeken, amma çektiklerinin de farkında olamyan Ademzade'ye onun için, hayatı boyunca ve her vesile ile seslenmiş, uyarmış, Peygamber mirası olan ahlak-ı Muhammedi devası ile derslerine şifa sunmuştur.

Cami bir taasup ve didişme ocağı değildir. O halde, ey cemaat diye söze başlayan vaizden de halkın beklediği şiddet, ateş, cehennem ve zebani tehditleri değil, sevgi, şefkat, dostluk, yakınlık ve İrfan-ı Muhammedi'dir. Cemaatini bütünleştirip dünya ve ukba hayatlarını imar edeceğin yerde parça parça ederek milli-hamasi bir anlayışın lüzumunu hiç düşünmeden kara ve karanlık bir şekilcilik kaftanı ile sarıp sarmalayıp onu boğuyorsun...

Sâmiha Ayverdi bu eserinde bizi biz yapan millî ve mânevi değerlerimizi, bu değerleri bir hayat düsturu olarak benimseyen dostların hâtıralarıyla birleştirerek anlatırken memlekete refah, huzur, şevk ve bereket getirecek çârelerin ip uçlarını verir, hedefler gösterir..

Ne tuhaf, bu gökkubbenin altında herkes bir şeyler duyup bir şeyler söylüyor; fakat her duyuş, her söyleyiş ve her görüş, nihayet, mukabil olduğu eşyayı aksettiren bir ayna parçacığına benziyor. Fakat nerede o kamil ve mükemmel duyuş ve duyuruş ki, içine bütün cihanın aksettiği muazzam bir ayna olsun...

Samiha Ayverdi, edebiyat dünyamıza malolmuş edebi ve fikri eserleri yanında dini ve manevi hayatıyle de irfan hayatımızın bir abide şahsiyetidir. Tevhid, din ve iman şuuru onun şahsiyetiyle öylesine kaynaşmıştır ki bu, nazari bir din anlayışı değil, şuurlaşmış bir imanın fiilen yaşanmasıdır. Bu hali, büyük bir imanla bağlı olduğu Rahmet Kapısı'nda kazandığını: ''Hayatıma bir çizgi çekerek yekünunu gözden geçirdiğim zaman, kendi kendisinin emiri olduğu gibi etrafındakileri de hayvani ve nefsani hırs ve çirki