Özgürlük genelde insanın bir yere ihtiyaç duymaması anlamına gelir. Sen kendi alanında bir bireysin, kendine göre bir geçmişin var, olmasan aranırsın. Ama buradan uzaktaki şehirler tıpkı ben gibi sağa sola savrulan yapraklarla dolu. Bu yapraklar hep aynı, kimseyi tanımazlar, hiçbir şeyleri, bir bağları bile yoktur. Böyle biri öldüğü zaman bile nereye gömüleceği mesele olur. Ev sahibi ve yemek yediği lokantanın çalışanı arkasından ağlar belki ve arkasında belki bir redingot, bir resim şövalesi, bir keman ya

Hadi gidelim... İstanbul'un terlediği o sarı sıcak güne... Körler ülkesine yaklaşırken, denizi seyredip, rüzgâra karşı bulutlarla çay içelim... Sonra vapur iskeleye yanaşsın... Ve hayat birilerine geçmiş ile bugün arasında mekik dokuyarak diktiği hakikat elbisesini giydirirken, gonca bir gül gibi açıversin Kadıköy... Yıllardır hiç değişmeyen o dükkânda, bir sandalye de çocukluğumuza çekip, adisababa yiyelim... Hadi soralım: Derin bir sızıda aşkı aklamak zorunda kalan, yalnızca Suphi midir şu koca dün

1923 yılında yazıldıktan hemen sonra Sovyet bilim-kurgusu içinde büyük şöhrete kavuşan Aelita, bir yıl sonra, 1924 yılında, Sovyetlerin uzun metrajlı ilk bilim-kurgu filmine de ilham oldu. Daha sonra farklı yönetmenler tarafından aynı adla tekrar tekrar çekilen filmlerin ilhamı olan kitap, bir bilim-kurgu klasiği haline geldi. Bugün bile Rusya'da birçok aile, çocuklarına dünyanın hiçbir dilinde anlamı olmayan, Aleksey Tolstoy'un bu kitap için icat ettiği Aelita kelimesini isim olarak vermeye devam etmektedi

Acayip Şeyler Örüyoruz Başımıza, kurguyla gerçek arasında, okurun en çok keyif alacağı noktaya doğru sürekli hareket eden bir kitap. Belirli bir türün gereklerini yerine getirme zorunluluğu hissetmeden, mümkün olduğunca çok çiçekten bal topluyor. Kitap; eski bir sahafın, tozdan yılmış kadınlar ile geçmişinden yılmış erkeklerden topladığı kitaplar arasından çıkan 27 farklı günlükten seçtiği parçalardan oluşuyor. Ağırlıklı olarak 1950 ila 1990 arası döneme ait bu parçalar günlük sahiplerinin iç dünyalarını

Selma Lagerlöf, Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan hem ilk İsveçli hem de ilk kadın yazardır. Türk okurları tarafından keşfedilmeye değer bir hazinedir. Masal tadında eserlere imza atan yazarın 'Portugallia İmparatoriçesi' adlı romanını beğeninize sunmaktan mutluluk duyuyoruz. İşte Jan dışında Portugallia'nın muhteşemliklerine inanan -yine de kadın oraya seyahat etme zevkinden mahrum bırakılıyordu- dünyadaki tek insan orada oturuyordu. Zavallı yaşlı kadın o krallıkta ne fakirlik ve açlığın, ne talihsizliklerle

Avucumda kuş, elimi bir havaya bir yere doğru hareket ettirdikçe coşar masa. Alkışlar, kahkahalar... Az önce kendi halinde takılanlar bile yaygaraya katılırlar. Sanırsın Cüneyt Arkın açık havadan kopmuş gelmiş. Anlamaz dilimi elin gâvuru ama tutamaz kendimi bağırırım elimi her havaya kaldırdığımda. Salayım mı lan kuşu? Salayım mı, uçsun mu? Kantarın topuzu kaçmışsa masada, değmeyin gönlüme. O mis kokulu kadınlar Sülüman, Sülüman diye diye kıkırdarlar bana. Elimde kuşun kaderi, güzel kokan kadınların yüzüme

O gün babam herkesin ortasında gömleğinin düğmelerini kopardı. Sonra fanilasını yırtıp attı. Biz de emir kuluyuz ağbi! diyen lacivert giyimli adamların yüzlerine ağzından köpükler saça saça Başlarım emrinize de kulunuza da, ocağıma incir ağacı diktiniz! diye bağırdı. Ben, kenarda olan biteni izlerken, canhıraş haykırışlar ve alçalıp yükselen sesler arasında kaldım. Komşular ve havlayan köpekler, uçan kuşlar ve gıt gıt gıdaklar arasında... Nasıl bir ağaç bu incir, diye düşünürken siren sesleri ve polisler