İbn Battûta'nın seyahat güzergâhı daha çok müslüman beldelerinde gerçekleşmiştir. Bunun tabiî bir sonucu olarak İslâm kültür ve medeniyetinin genel özelliklerini seyahatnamede bulmamız mümkündür. İbn Battûta, müslümanların dinî hayat ve dinî tecrübenin yansıması olan tasavvuf kültürünün önemli bulgularını eserine almıştır. Eserinde erken dönem tasavvuf tarihinin devamı mahiyetindeki bilgileri almış olması da kayda değer bir olgudur. 14. Yüzyıl İslâm coğrafyasındaki dinî ve tasavvufî cemaatler, tarikat, derv

Seyyahlar tarafından kaleme alınan seyahatnameler; şehir, bölge, ülke ve o yerlerde yaşayan değişik halk kitleleri hakkında gözlemlenen olayların, hadiselerin, gelişmelerin, manzaraların, sosyal hayatın, dinî inanışların ve mevcut kültür yapılarının tüm yönleriyle belli zaman dilimlerinde objektif olarak kaydedildiği bilgi yüklü önemli eserlerdir. Mehmet Öztekin'in tercümesini yaptığı, Rıhletu'l-Kinânî olarak da bilinen İbn Cübeyr seyahatnamesi adlı eser, İbn Cübeyr'in Endülüs'ten Hicaz'a uzanan yolculuğ

Dr. Hüseyin Okur'un kaleme aldığı İslam Hukukunda Afv Nazariyesi adlı bu çalışmada fakihlerin füru eserlerinde zikrettikleri ve genelde ma'fuvvun anh kavramıyla ifade edilip ancak zaman zaman siyaka göre bu kelimenin kökünden türeyen diğer kavramlarla da ifade edilebilen afv konusu incelenip, füru fıkıhtan örneklerini Hanefi mezhebi özelinde değerlendirmeye çalışılıyor. Çalışmanın giriş kısmında afvın kelimesinin lügat anlamına detaylı bir şekilde değinilirken, birinci bölümde kavrama kaynaklık eden nasları

İslam dininin ihsan boyutunu konu eden tasavvuf, her mümin için elzem olan imanı, ilmi, irfanı, kulluğu, edebi, güzel ahlakı, insan sevgisini, kâinatı Hak için okumayı ve mülkü Hak yolunda kullanmayı öğretmiştir, öğretmektedir. Günümüz insanının bu irfan hazinesine su ve hava gibi ihtiyacı vardır. O, bütün insanlık için yüce Allah'ın bir rahmetidir. Tasavvufun, âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz'in (s.a.v) ahlakını, edebini, manevî hâlini, nurunu, sevgisini, feyzini ve aşkını tertemiz ruhlarla,