Keşif ve icatlarla gelişen ticaret ve manifaktür, toprak sahiplerinin egemenliğine son verirken, üretimin toplumsallaşması kapitalizmin gelişmesini getirdi. Toprak dışındaki üretim araçlarının sahiplerinin iktidarı alışı, monarkı tahtından indirdi. Artık sınıflar vardı, tarihte ilk kez, küçük bir azınlık üretim araçlarına sahipti ve mülksüz büyük çoğunluğun emeğinden başka satacak hiç bir seyi yoktu. Paylaşım savaşları biçim değiştirerek, egemenlerin işbirliğiyle sınırları aşıyordu. Göğüs göğüse savaşın yer

Savaş, cehennem gibi olsa da cennete bir biletti(H.D., S.259)... Yerseniz! Öyle olsaydı, emperyalist ülke ve merkezlerin kendi toprakları dışında, başka coğrafyalarda yaşayan milyonlarca emekçiyi, üretici gücü üretimden ve yaşamdan koparan, komşu halklarla hatta kendi yurdunda diğer halklarla karşı karşıya getiren emperyalist savaşlara önce kendi çocuklarını göndermeleri beklenirdi. Savaşlarda yıkılan çevre kapitalist ülkeler ve kıyıma uğrayan ise bu toprakları yurt edinen, emperyalist demokrasiyle tanışana

Bilen bilir; küçük yaştan beri günü geldiğinde göz atabilmek için notlar tutarım. Günlük edasında ve özeninde değildir notlarım; daha çok dağınık diye tanımlayabilirim. Daldan dala, konudan konuya hızlı geçişleri olan o notlar, bazen okuduğum kitaplardan, dinlediğim haberlerden, bazen de katıldığım sohbetlerden artakalanlar olur Şimdilerde gülümseyerek hatırlıyorum ama başıma dert açmışlığı da var o notların; 12 Eylüllü günlerde, her bir kitabın arasında bulunan dağınık not kağıtları, doküman var sayı

Büyücü orduları ve yaratıkları İsimsizler Kalesi'ndeki bir avuç çocuğun üzerine yürüyor. Çocuklar kılıç, akıl ve cesaretlerini kuşanmak ve beklemek zorundalar. Ruan'da İmparatorluk ordusu ve Prens İrkul'un topladığı asiler, son hesaplaşmaya hazırlanıyor. Al'hazar Al'lar Adaları'na varıyor. Heybesinde gerçekler ve iç savaş olasılığı var. Gerçekler ortaya çıktıkça, Umay ve Erlik takipçileri arasında kılıçlar çekiliyor. Aralarındaki sonsuz savaşın yeni bir aşaması için, Umay ve Erlik savaşı tanrılar katına taş

Annelik aslında her kız çocuğunun ruhunda vardır. Kız çocukları bebeklikten itibaren oyuncak bebeklere ilgi gösterip onları kendi çocuklarıymış gibi hayali olarak yedirir içirir ve onları koruyup, kollarlar. Bu doğal bir süreçtir. Son yıllarda Epigenetik dediğimiz genlerin sonradan çevresel faktörlerle değişikliğe uğrayabildiğini araştıran bilim dalı gündemdedir. Bu değişiklikler nesiller boyu aktarılmaktadır. Bu bilgileri öğrendiğim zaman aklıma ilk gelen atasözü dedesi koruk yemiş, torununun karnı a

İlmini Bilmek! Benim gözümde belediyecilik, halka iyi hizmet etmektir... Bu hizmetin nasıl yapılacağına kim, hangi yöntemle karar verecek? Başkanın iki dudağı arasında çıkan emir mi; paydaşların katılımıyla birlikte alınmış ortak kararlar mı? İlkemiz hangisi olacak? Benim için vazgeçilmez ilke, halkın gündelik yaşamını kolaylaştırmak, ge­leceğe güvenle bakmalarını sağlamak ve hizmet üretme sürecinde halkın katılımını mümkün kılabilmektir. Rantçı Belediyeciliğin altını üstüne getirdiği Ankara'nın ne hale dü