Ben seyrederim üzüntüyle olan biteni. Yoksul göçmen ailelerin çocuklarıdır karanlık sokakta kaybolan. Yüreğimden bir el çıksın isterim, çekip kurtarsın o çocukları. Yüreğimden bir el çıksın isterim, mendil olup silsin anne babaların gözyaşlarını. Yüreğimden bir el çıksın isterim, ışık olup aydınlatsın tüm karanlık sokakları.

Her birinin içinden bir sonraki öykünün kahramanının çıktığı ardışık sıra on öykü, yıllar sonra ilk öyküdeki kahramanların da yer aldığı bir öyküyle bitiyor. Kimin hikâyesinde bir yerimiz olduğunu çoğunlukla fark bile etmeden geçen ömürlerimizde, kendi hayatlarımızın kahramanı olmaya çabalarken; kahramanların sıradanlaştığı, sıradanların kahramanlaştığı bir kitap... Gözucu Öyküleri, söz ucu öyküleri olarak da okunabilir. Sözün ucuna konan öyküler ve/veya, sözün ucundan uçan öyküler... Kutsallaşmış sözcükler

Büyürken öğrenmeye başlarız. Öğrenirken de gerçeklere ulaşmak için doğrunun peşine düşeriz. Ve bazı hayatlar cevaplarını alamadığı sorularıyla son bulur. Üç kadın... Üç anne... Üç farklı dönem... Hepsi de kadın olmanın, aşık olmanın ve anne olmanın bedelini ödedi. Sır olarak kalacağına inandıkları o şey, artık sır olmaktan çıktı.