Hayatta o kadar çok hata yaptım ve yapmaya devam ediyorum ki... Her hatam bir öncekinden daha büyük. İşte bu yüzden başarılıyım. Bir insana yapılacak en büyük kötülüğün kendisi tarafından yapılacağına inananlardanım. Ve bir insanın kendisine yapacağı en büyük kötülüğün, kendini geliştirmemesi olduğunu düşünüyorum. Bir kişi, iş hayatında başarısızsa emin olun ki bunun tek sorumlusu yine kendisidir. İş insanı kavramı günümüzde çokça kullanılmaya başlanan; sadece parası olduğu için ya da küçük bir girişimde bu

Allah, ruhumuza merhamet nurunu fısıldar önce. Sonra da sevgi ile kalbimize konuşur ki birbirimizi anlayalım, sevelim ve barış içinde yaşayalım. Zira Mevla, kalp gözü açıklarla konuşur. Merhamet yoksulu güruhtan, hoşgörü ve anlayış beklemek; akan suyun tersine kürek çekmeye benzer. Gönül kulağımız kapalı kaldıkça hayatın, yani huzur ve sevginin sesini duyamayız. Cenneti ve cehennemi kendisi yaratır insan. Tohum, toprağa düşmeden ağaç olmaz, suç da cezasız kalmaz. Her meyve kendi dibine düşer, gölge de sahib

Kimse senin için senin kadar savaşmaz! Hadi kalk ve yola koyul. Mezun olunca girdiğin iş' te araba, şirket hattı, asistan, kışlık ve yazlık ev, maaşın asgari ücretin çok çok üzerinde olacak. Hani izlediğin film ve dizilerdeki plazalar var ya, işte orada çalışacaksın. Çekeceksin üstüne takım elbiseyi.... Her üniversite öğrencisinin hayali olan bu kariyer, geleceğini planlamayan büyük çoğunluk için ömür boyu hayal olarak kalacak. Çok azı başaracak, çok çok azı ise başardığını fark edecek. Ya sen? Kariyerinin

2021 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü'ne değer görülen Emre Söylemez, 1993 yılında Muş'ta doğdu. Şiirleri Kurgan, Dergâh, Buzdokuz, Petroleus ve Sadeimge gibi dergi ve e-dergilerde yayımlandı. Hoş Koku, imgeyi bilginin özü olarak gören, özgünlüğü kusursuzlukta değil hayatın ve dilin aksayan yönlerinde arayan, kapitalist tüketim toplumunun deneyimlerini temsil eden nesneleri, sözcükleri ironiyle dönüştüren genç bir şairden geleneksel ritimlerin dışında kurgulanmış bir ilk kitap. iyi bir eleştiri duymak isti

Adı Abdil, soyadı KORKMAN'dır. Afyonkarahisar ili Çay ilçesine bağlı bir köy iken şimdi Afyonkarahisar Sultandağı ilçesine bağlı Yakasenek kasabasında yoksul bir ailede dünyaya gelmiştir. Babası Hacı kurt oğullarından Hamdi, annesi Kaylarcı oğullarından Gülizar'dır. Esma KOÇYİĞİT'in kardeşidir. Doğum yılı kesin olarak belli değildir. 6 yaşında annesini, 9 yaşında da babasını kaybetmiştir. Küçük yaşta anne ve babasını kaybetmesinden sonra köyünde Abdil isminin çokluğundan ötürü Öksüz lâkabı ile anıldı. Eğiti

Yakasenek Tarihi ve halk kültürü alanındaki me- rakım dolayısıyla sürekli olarak Savaşlara katılmış kahraman gazilerimizle oturur onların savaş anılarını dinler onlara hayran kalır ve de kıskanırdım. 62 yılı aşkın bir bilgi ve birikimimin eseri olan kita- bımın her satırında kan izleri her satırında ilham alı- nacak belge ve bilgilerin bulunduğunu unutmamak gerekir. Tarihini bilmeyen milletler, başka milletlerin boyunduruğu altında ezilmeğe mahkumdurlar. Benim okuyuculardan istirhamım odur ki her satı

Memleketimi seviyorum: Çınarlarında kolan vurdum, hapishanelerinde yattım. Hiçbir şey gidermez iç sıkıntım memleketimin şarkıları ve tutunu gibi. Memleketim: Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya,kursun kubbeler ve fabrika bacaları benim o kendi kendimden bile gizleyerek sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir.

Sen en güzel eylüldün Ne üşüdüm yanında Ne de sıcağı hissettim Yüzünden yapraklar düşmeye başladığı zaman Tek tek tutmak istedim Ellerimi uzattım sarımsı akşamüstü güneşine Tutamadım ama söyleyemedi Belki gece olacak ama korkmuyorum Çünkü sen en güzel eylüldün Gecesi insanın ruhuna şiir yazdıran Sen en güzel eylüldün Her mevsim anılarda var olan...

Hızla arabadan inmeye çalışıyorum. Ayaklarım tutmuyor oysa. Anne ben geldim oğlun, arsızın, haylazın Asaf! -Anne! -Dîno ben! Yüzünü ve saçlarını yolmasın diye kollarını tutuyor kadınlar. Birden yere yığılıyor annem. Yerdeki toprağı üzerine savuruyor. Ben yanına ilişiyorum zar zor. Kısık gözlerle durmadan ağıt yakıyor. Ela gözlerinden, tırnakladığı yanaklarına doğru usul usul yaşlar süzülüyor. Kim bilir ne kadar yanıyor canı diye düşünüyorum. Gözyaşının tuzu karışmasın diyorum yanaklarındaki kesiklere. Ca

Dalgalanır yüreğim. Köpürür derinden. Yosun tutmuş, kayalar üzerinden. Damla damla gözyaşı olur, akar. Minik kum taneleri arasında sıkışır. Dalar, sessiz sessiz. Çıkar yerinden, pınarlarda süzülür. Çağlar durur, densiz densiz. Tam duruldu derken, Yine olur akşam. Sanki bir volkan gibi patlar. İşte o an gel-gitler başlar. Uzaklaşır bedenden. İzin vermez ki, yaklaşam. İşte ben hergün, Med Cezirler arasında yaşarım. Sonra, Usulca limana yaklaşırım.

Bir gün Sakın ağlama ardımdan Bir gün geçersem aklından Bir tatlı tebessüm belirsin dudaklarında Sanma boşa geçti günler Her şeyiyle güzeldi seneler

Olağanüstü Bir Gece, seçkin bir burjuva olarak rahat ve tasasız varoluşunu sürdürürken giderek duyarsızlaşan bir adamın hayatındaki dönüştürücü deneyimin hikâyesidir. Sıradan bir Pazar gününü at yarışlarında geçirirken, belki de ilk kez burjuva ahlakından saparak suç işler. Böylece yeniden hissetmeye başladığını, kötücül ve ateşli hazları olan gerçek bir insan olduğunu fark eder. İçindeki haz dolu esrime, aynı günün akşamında onu gece âleminin son atıklarının arasına, hayatın en dibindeki lağımlara sürükley

Stefan Zweig Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu (Brief einer Unbekannten) adlı uzun öyküsünü 1920'li yılların ilk yarısında kaleme aldı. Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'nun kadın kahramanını sadece uzun bir mektubun yazarı olarak tanıyoruz. Kadının hayatı boyunca sevmiş olduğu erkek için kaleme aldığı bu mektubun göndereninin adı yoktur. Mektubun başında tek bir hitap vardır: Sana, beni asla tanımamış olan sana. Kadın büyük tutkusunu hep bir bilinmeyen olarak, yani tek başına yaşamaya razıdır, bu aşk öyküsünde t