LeylimGözlerim bakışlarına öksüzEllerim yetim burukluğundaSöyle daha kaç zemheride üşüyeceğizOlmayacak mı bu gecenin sabahıLeylim, hangi sonbahar kıydı gülüşlerine?Oysa düşlerimiz begonya çiçeği gibi rengârenktiÇok şey de istememiştik hayattanKerpiçten bir ev, içerisinde iki oda...Dağ çayları pişecekti sobamızdaLeylim, ruhumdaki sızım!Neylerim ben sensiz, koyma darda beniSenin içmediğin kahveninTelvesini mürekkep yapıp, nasıl şiir yazarımSenin nefes almadığın şehir zindanım olurNere gidem, kime varam, oyyy