Hiç geçmeyen acılar vardır. Lalenin bağrındaki karalık gibi hep durur gönülde. Acıtır, burkar, hüzünlendirir. Ansızın hatırlatır kendini o acılar. Ansızın Ben buradayım, sakın beni unutma. der. Kimse unutmak da istemez zaten o acıları, o acılar ki süsüdür yüreğinin. Kiminin yüreği o kadim süslerle bir lale bahçesi... Bir ulağın atının toynağında, bir çırağın ustasının mezarına attığı toprakta, bir bakkalın tarttığı şekerde, bir annenin gözlerinde, bir babanın hayatındaki tüm deliklerde, bir dolmuşun camında