Fabrikanın bacasının tüttüğü ilk gün başladılar can almaya. Dişlerine kan değmiş kurt sürüsü gibi denize daldılar. Yaş almış demediler, küçük demediler, yavrulama zamanı demediler. Köstence'nin göğü yağ kokusuyla doldu. İnsanlar öğürerek gezer oldu. Süngüyle vurmak başka ama tüfekle avlanmak dayanılır değildi. O tarraka, o gümbürtü! Dağlara kaçtım kaç defa. Mağaralara girdim. Solucanlarla çıyanlarla geçirdim günlerimi. Ama sabah olup gün doğunca o sesler yine her yanı tutuyordu. Deli İbram Divanı, öykücülüğ

Güneş hep gülelim diye doğuyor... Edebiyatımızın saygın ödüllerinin sahibi Ahmet Büke'den, minik okurları için sevgi ve umut dolu, eğlenceli bir hikaye! Sevilen öykücü, Eyvah Babam Şiir Yazıyor! ve Annemle Uzayda ile başlayan Zeyno Kitapları'na bambaşka bir macera ekliyor. Ekonomik koşullar, işsizlik, taşınma, şehir ve okul değiştirme gibi çocuklarla paylaşılması zor konular, yazarın güçlü öykülemesiyle ve sıcacık ayrıntılarla harmanlanıyor. 2018 Hans Christian Andersen Ödülü adayı başarılı illüstrato

Kuşlar sırayla gelip yuvadaki bu tuhaf aileye bakıyordu. Kimileri onlara mutlulukla gülümsüyor ya da şaşkınlıkla bakıyor, kimileri de kızgınlıkla söyleniyordu. Böyle bir şey olabilir miydi! Üç benzemez aynı yuvada yaşayamazdı! Yoksa, yaşayabilir miydi? Minik Serçe, Kırlangıç ve Yavru Guguk Kuşu'nun, üç 'benzemezin' aynı ailede buluşmasına, ne engel olabilirdi ki? Çağdaş edebiyatımızın ödüllü yazarlarından Ahmet Büke, bu kitapta aile olmak ve birlikte bir yaşam alanı kurmak

Annem de görmüş babamı. Ağlayıp gözlerini perdeye silmiş. O leke kaldı orada. Ortası koyu, kenarlara gittikçe duman gibi açılıyor. Bilmiyorlar bunu. Acıdan leke çıkmaz. Acı zaten yerinden kalkmaz. Taş ve dağdır. Taşları üst üste dizip üzerine toprak, toprağa da ağaç ve zeytin, ot, böcek koyarsan dağ olur. Perdeden yayıldı bütün eve leke. Duvarlara kirli damar attı. Çatallarının ucu parçalanıp dağıldı. Tavan doldu, damlayıp halıların üzerinde birikti. Katı kuleler oldu odalarda. Divan örtüsüne bulaştı. İçi s

Çöp toplamak zordur, ama kâğıt hurda toplamak daha da zordur. Çünkü kâğıt kilo tutmaz kolay kolay. Durmadan toplamak gerekir. Üstelik yağmurda çamurda hemen heba olur. Sabır ister. Bir de iyi arkadaş. Çağdaş edebiyatımızın ödüllü öykücülerinden Ahmet Büke, öykülerini bu kez genç okurlar için kaleme aldı. Hüzün ile sevincin, yokluk ile umudun, acı ile dayanışmanın iç içe geçtiği Kırlangıç Zamanı'nda, hayatı göğüsleyen, sevdiklerini özleyen, her zaman çalışan ve umut eden insanları, çocukların ve gençlerin d

Doğanın bir parçası olduğunu hissettikçe büyür çocuklar. Editörlüğünü Semih Gümüş'ün üstlendiği Köprü Kitaplar koleksiyonu 21. kitaba ulaştı. Bir gencin ormanın derinliklerinden geçip yüreğine ulaşan yolculuğunu anlatan ödüllü öykücü Ahmet Büke, doğanın iyileştirici gücünü büyülü gerçekçi bir dille hatırlatıyor. Avcılığı, çocuk edebiyatımızda örneğine rastlanmayan incelikle eleştiren roman, kadim bilgileri yüceltiyor. Doğayla iç içe, başka bir hayatın mümkün olduğunu her yaştan okura düşündürüyor. Anne v

Ödüllü öykücü Ahmet Büke, Zeyno Kitaplarıyla ilk kez çocukların dilinden konuşuyor. Okuma serüvenine yeni başlayan küçükler için sevgi dolu bir aile hikâyesi anlatıyor. Dizinin bu ilk kitabı okurunu, şiirlerden gökyüzüne uzanan, sıcacık bir maceraya davet ediyor. Usta sanatçı Sedat Girgin'in desenleriyle bezeli Zeyno Kitapları, herkese ilham verecek. Zeyno, mutlu bir çocuktur. Annesi Sevinç, uzaybilimcidir. Babası Ahmet'se, belediyenin şikâyet masasında çalışmaktadır; ayrıca, evde de ünlü bir şairdir! Anne

Zeyno Kitapları dizisinin ikinci macerasında, eğlence ve heyecanın dozu artıyor, aile içindeki alışılmış roller değişiyor. Usta sanatçı Sedat Girgin'in desenleriyle bezeli bu renkli kitaplar, küçük büyük birlikte okumak için birebir. Zeyno'nun günleri, uzaya gidip gelen annesi Sevinç'e heyecanlanmak ve ev işlerini beceremeyen babası Ahmet'e gülmekle geçmektedir. Bir gün babası, işinden ayrıldığını, artık kâğıthelvacıda çalışacağını söyler. Kâğıthelvaların paketlerine şiirler yazıp satışı artırmayı hayal et

Göğsünde bir diken büyüyordu. Kökleri akciğerinin dalları arasında karışmış, kalbinin hemen yanından boy veren kaba sapı kızıla dönmüş diken. Tuğ çıkarmış. Muzaffer mor uçları var topuzunun. İçindeki kafayı koruyan sert zırh, ölümcül oklarla donanmış. Metal ruhlu diken büyüyordu göğsünde. Onu bıraktıkları ağacın dibinden doğruldu. Sırtını dayadı akasyaya. Dibinden avuçladı toprağı. Ağır ağır çiğnedi. Yuttukça rahatladı. İçindeki açlığın atları sakinleşti. Alnı Mavide, öyküleriyle sıradan insanı gözlemleye