Ambulans acı acı çalan siren sesiyle tekrar yola çıktı. Bundan sonra yollar asfalttı. Çok daha hızlı gidiyorlardı. İnşallah yetişeceklerdi. Yollar zaten boştu. Ama İrfan artık tamamen kendinden geçmişti. İbrahim hem ağlıyor hem de; Hadi kardeşim, dayan kardeşim, diyerek onu uyanık tutmaya çalışıyordu. Hhhhhıııı...hhhhhıııı... İrfan'dan sadece bir hırıltı çıkıyordu. Yüzü gözü tanınmaz haldeydi. Hem inanılmaz şişmiş hem de morarmaya başlamıştı...

Ve ben dünyaya meydan okuyorum bir serçenin yüreğinden..