Hevesi kırılan Denizkent çocuklarının yapabileceklerini kim kestirebilirdi? Ya bir büyük yaramazlığın nerelere varacağını, hangi uzun yollardan kıra döke döneceğini? Bir yerde arkadaşlarını bırakıp gittin mi, aradan kaç yıl geçerse geçsin, hayâlinde onları bıraktığın yerde oyunlarına devam ederken yaşatırsın. Bazıları o kadar şanslı olabilir. Bazıları ise dünyanın karanlık tarafına düşerler. Abdullah Serkan beyaz evin sakinleriyle kolayca hesaplaşabileceğini düşünmüştü. Ödeşmek için ondan kimseye anlatılmam

Biz... Bu ülkenin çocukları... Bir rüya gördük; ellerimiz birer PENÇE idi. Kaleden taş çekmeye başladık. Dünyanın gidişatına yeni bir yön vermek istiyorsak önce bugünün düzenine çomak sokmalıydık. Bu uzun hikâyenin sonunu ya biz yazacağız ya da adımız tarihin sayfalarından sonsuza dek silinecek. ÇOMAK SOKAN ordusu böyle doğdu. Bâki Yüzbaşı ve YAMAK, Üsteğmen Serra, Kutay, Cem, Cömert ve sen... NİZAM'ın mimarları... Antarktika'da bir bilinmez için savaşan KUKSA'lar ve RECTRO'lar... Biraz tarih, bi