En büyük isteği, konuşup sohbet edebileceği bir arkadaşı olmasıdır deniz fenerinin. Bir gün Bahir adında bir martıyla tanışır ve onunla arkadaş olabilmek için kendisi hakkındaki gerçeği gizler. Bu gerçeği sonsuza dek gizleyemeyeceğinin farkında olan deniz fenerinin ve iyi yürekli arkadaşı Bahir'in sıcacık öyküsü sizleri bekliyor!

Yusuf ve Mehmet bahçelerinde oyun oynarken davetsiz bir misafirle karşılaşırlar. Gölge adını verdikleri bu misafirle kısa sürede arkadaş olurlar. Ne var ki Gölge bir anda ortadan kaybolur ve kendini bir yaşam mücadelesinin içinde bulur. Arkadaşlarının kaybolmasına çok üzülen Yusuf ve Mehmet de ne yapacaklarını şaşırmışlardır. Yaşadıkları zorluklara rağmen bu sıkı dostlar kavuşabilecekler mi?

Yusuf doğuştan özel olduğuna inanan bir çocuktur. En büyük isteği de bir kral olmaktır. Bir gün Çöp Tenekesi Kralı ona bu fırsatı sunar ancak işler hiç de Yusuf'un istediği gibi gitmez. Yaşadığı garip maceranın sonunda Yusuf önemli bir seçim yapmak zorunda kalacaktır.

Bisküvi almak için bakkala giden iki çocuk ellerindeki on kuruşu bir mazgala düşürürler ve bir macera başlar. Bu kitapta, elden ele dolaşırken kâh bir bakkal kasasına kâh bir dilencinin cebine giren on kuruşun hikâyesini okuyacaksınız.

Okulun ve kuralların çok da gerekli şeyler olmadığını düşünen Halil'in başından garip olaylar geçmeye başlar. Ailesi okul durumunu sorgulamaz, öğretmeni kitap okuma saatinde bahçeye çıkmasına izin verir ve daha neler neler... Peki, Halil bütün bu olayların sonunda hâlâ eskisi gibi düşünmeye devam edecek mi?

Vay canına kuşlar Tavuk bir kuş mudur? Peki ya penguen? Kuşların kalbi kaç odacıklıdır? Kuşlar terler mi? En fazla kuş türü nerede yaşar? Ülkemizde kaç kuş türü bulunur? Kişiliksiz kuşlar var mı? Kuşlar hangi renkleri göremez? Kuşların kemiklerinin içinde neden hava var? Hangi kuşun eti yenmez? Kuş sütü var mıdır sahiden? Bu kitapta kuşlar hakkında merak ettiğiniz pek çok şeyi bulacaksınız. Gülmekten bayılmaya hazır olun. Macera başlıyor.

Benim adım Yusuf Emre. Şu an çok büyük, çok gizli ve çok önemli bir görevim var. Kelimeleri kurtarmak. İlk olarak İNSANLIK kelimesinden başlayacağım. Çünkü gerçekten, insanlık çok zor bir durumda. Birbirine gülümsemeyen, saygı duymayan, selam vermeyen, yardım etmeyen insanların sayısı gittikçe artıyor. Merhametli kahramanlara ihtiyacı var dünyanın. Bu kahraman, bence sen olabilirsin. Elinde tuttuğun bu kitap seni hem gülmekten bayıltacak hem de düşündürecek. Bana katılmak ister misin?

Merhaba Canım Arkadaşım! Şu an bu kitabı tutuyorsun elinde. Evet, sana sesleniyorum. Sana kendimden ve ailemden bahsetmek istiyorum. Bir türlü zayıflayamayan MİNE teyzeden de bahsedeceğim. Çok güleceksin. Komik arkadaşım Selim'e de çok güleceksin. En çok da kayıp kuşum ÇİKO'YU anlatacağım sana. Onu bulmama yardım eder misin? Bu arada benim adım: NEŞE DOLU Yanlış duymadın, şaka yapmıyorum. Haydi, bana katıl ve macera başlasın. KAZANIMLAR  SAYGI  SEVGİ  ARKADAŞLIK  EMPATİ  YARDIMSE

Sokağa çıktığımızda etrafımızda gördüğümüz her şeyin bir hikâyesi olduğunu hiç fark ettiniz mi? Bir bozuk para, bir deniz feneri, bir köpek yavrusu neler anlatırlardı dile gelselerdi eğer? İşte Mavi Öyküler sizlere gökyüzünün esintisini, denizin macerasını, mutluluğun sesini taşırken bütün bu hikâyelere de kulak verebilme şansı sunuyor. Set Kitapları: 1 Arkadaş Arayan Deniz Feneri 2 Çöp Tenekesi Kralı 3 Gölge'nin Maceraları 4 Morali Bozuk Para 5 Tembeller Okulu

Çok heyecanlı, çılgın mı çılgın bilgilerden yepyeni bir kitap Çılgın Hayvanlar!Denizanalarının beyni yok biliyor musunuz?Sivrisinekler  ısırmaz, derimizi keserler.Birbirinin yavrusunu kaçıran hayvanları duydunuz mu? (Mafya Hayvanlar)Günde 14 saat yemek yiyen hayvan sizce hangisi?Arılar gözleri açık uyuyorlar. (İnanmıyorum.)Hayvanlar âleminin en saygısız  hayvanları: Lamalar.Kuşlara  neden hiç yıldırım çarpmaz?Ayaklarıyla tat alan hayvan hangisidir?Tam 3000 dişi olan bir hayvan görseniz ne yaparsınız?(Ben ka

Gıcıklık Okulu var, biliyor musunuz? Ve tahminlerime göre bizim Nazlı da o okula gidiyor. Anlamıyorum şu kızı. Sadece onu değil birçok şeyi ve birçok kimseyi anlamıyorum; Mustafa'yı, Yiğit'i, kardeşimi, matematik sınavında çıkan soruları... İneklerin neden uçamadığını da anlamıyorum. (Bu kısım şakaydı, gülün lütfen.) Ama en çok da kendimi anlamıyorum. Eğer siz de benim anlaşılmaz bir çocuk olduğumu düşünüyorsanız bu kitabı aldığınız yere koyun. Çünkü ben KUŞ BEYİNLİ değil, TUŞ BEYİNLİ'yim.

İtiraf ediyorum: Ben olağanüstü bir çocuğum. Bir dünya yeteneğim var. Yeteneklerimin ne olduğunu sormayın; çünkü ben de bilmiyorum. Ama suçlu ben değilim. Suçlu kim, biliyor musunuz? Yeteneklerimi görmezden gelen herkes! Nazlı, Yiğit, kardeşim, öğretmenim, annem ve babam. Bazılarının Senin hiç mi suçun yok? dediğini duyar gibi oluyorum. Cevap veriyorum: Benim hiç suçum yok! Not: Sahi siz kimden yanasınız? Benden yana değilseniz lütfen bu kitabı aldığınız yere koyun!

Özel yetenekli öğrenciler için sınav vardı. Öğretmenim beni katmadı. Daha doğrusu ilk başta katmadı. Ona çok etkileyici bir mektup yazıp sınıf defterinin arasına koydum. Mektubun sonunda da iki seçenek sundum: Yetenek sınavına gireceksin. EVET Yetenek sınavına elbette gireceksin. EVET Öğretmenim tercih konusunda fazla zorlanmadı. Seçeneklerden birini kabul etti. Ama sınav yaklaştıkça pişmanlık duymaya başladım. Keşke öğretmenimize o mektubu yazmasaydım. Ne güzel yaşayıp gidiyordum işte. Hem özel ye

Şiir yarışması düzenleniyordu. Buna katılmayı çok istiyordum. Ama iyi şiir nasıl yazılır bilmiyordum. Geveze Refik geldi yanıma. - Benim dayım şair. O her gece yatmadan önce ballı ayran içer. Bu yüzden müthiş şiirler yazıyor, dedi. Sonunda bulmuştum aradığımı. Ballı ayran içmek berbat bir iş, ama ünlü ve başarılı bir şair olmak için içmeliydim. O gece yatmadan önce ballı ayran içtim. Tadını ne siz sorun ne de ben söyleyeyim. Berbattı. Hemen odama geçtim ve kaleme sarıldım. Ortaya bir şiir çıktı. Ama be

Bayram harçlığı için komşuları geziyorduk. Mahallemizde çok zengin bir aile var. Fazilet Teyzeler... Minik'le beraber Fazilet Teyzelerin evine doğru yürüdük. Kapıya vurduk, açan olmadı. Ben kapının demirleri arasından elimi sokup kilidi aradım. Ama ne yazık ki bulamadım. Siz deyin on dakika, ben diyeyim yirmi dakika kapıyı açmaya uğraştık. - Ben duvardan atlayacağım, dedi Minik. Duvardan önce o atladı, sonra ben. Bahçenin içinde bakınırken bir de ne görelim? Kulübesinde uyuyan bir köpek! Kalbim yerinde

Durmuş'la süper ikili olmuştuk. Amacımız kötü insanları yakalamaktı. Durmuş gözlerini kıstı. Yavaşça etrafa baktı. Ardından kulağıma fısıldadı: - Suçlu garson. Onu yere çöp atarken gördüm. - İnsan çöp atıyor diye suçlanmaz. Daha büyük bir suçu olmalı. Kaşlarını çattı ve şöyle dedi: - Bak şimdi! Bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir süvariyi kurtarır. Bir süvari bir haberi ulaştırır. Bir haber de savaşın sonucunu değiştirir. Mantıklıydı. Hemen bir plan yaptım. Amacım garson hakkında daha fazla

Durmuş bazı zamanlar saçmalasa da çoğu zaman beni destekler. - Sence ben başarılı biri miyim, diye sordum. - Elbette başarılısın, dedi. Sen koskoca KAFADAN YUMURTA gazetesinin yayın yönetmenisin. Senin çıkardığın gazete cumhurbaşkanına bile gidiyor. Durmuş'tan aldığım gazla mahallede dolaşmaya karar verdim. Beş-on dakika gezindikten sonra parka girdim. Birden iki çocuğun, bir çocuğu dövmek üzere olduklarını gördüm. Yalan yok, önce korktum. - Hey bırakın onu, diye bağırdım. Birden durup bana döndüler.