İda Braney aslında yalancı bir kontesti ve oğlu Jack'ı, nerede olursa olsun bir okula yazdırmak istiyordu. Jack'ı yazdırdığı okulun edebiyat öğretmeni ve şair olduğunu söyleyen Mösyö Amaruj d'Argenton ile evlenir. Bundan sonrası Jack için tam bir kâbus olur. Demirci çıraklığı, gemilerde ateşçilik derken birçok işte çalışan Jack'ın hayatı sıkıntılar içinde geçer. Zayıf bir yapısı olan Jack yaşlılığını değil, delikanlılığı görüp görmeyeceği belli değildir.

Alphonse Daudet (1840-1897) için Charles Dickens, Fransa'daki Küçük Kardeşim!; Hanry James, Büyük Romanların Küçük Yazarı!; Jules de Goncourt, Benim Küçük Daudet'm! demişlerdi... anlaşılacağı gibi kısa boyluydu ve bu tanımlamalar muhtemelen bununla da ilgiliydi. Nazik, cömert ve sosyal biriydi, tutkulu bir gözlemci ve durdurulamaz bir konuşmacıydı. Bir taraftan büyük sağlık sorunları ve acılar çekiyor diğer taraftan da çok çalışan, onurlu, popüler bir yazardı, İlerlemiş hastalığının uzun ve zorlu aşamaların

Değirmenimden Mektuplar, Alphonse Daudet'nin 1866'dan 1874'e kadar, Le Figaro ve L'Evénement ismiyle, gazete ve dergilerde yayınlanan kısa öykülerinden oluşan bir derlemedir. Tüm bu öykülerde Alphonse Daudet'in hayatı, Provence ve Akdeniz'deki ülkelere yaptığı gezileri anlatılır. 1863 ve 1864'te bütün yazı, arkadaşları olan Ambroylar ile geçirir. Arles yakınlarında yaşarlar ve yazar, Ambroy'un kalesinin önünde terk edilmiş bir değirmen bulur. Bu değirmen Provence'ın ruhunu, azalan kültürü temsil eder.

Alphonse Daudet (1840-1897): Tüccar bir ailenin çocuğu olan Daudet, ailesinin iflas etmesi üzerine eğitimini yarıda bırakıp Paris'te edebiyat çevrelerine katıldı. Şiir, roman, hikâye, mektup, anı-mektup türlerinde eserler verdi. Daudet'nin Değirmenimden Mektuplar'dan sonra, 1872'de yazdığı Tarasconlu Tartarin, Güney Fransalı bir av tutkununun Fransız Cezayiri'ndeki maceralarını anlatır. Yayımlandığı dönemde pek ilgi görmediyse de Don Kişot ve Sanço Panza'yı tek vücutta bir araya getiren naif palavracı Tarta

Fransız yazar Alphonse Daudet'nin en sevilen eseri olan Değirmenimden Mektuplar, yazarın Alpler'in eteklerinde yer alan eski bir değirmenden yazdığı, her biri ayrı bir öyküyü anlatan mektuplardan oluşmaktadır. Bu öykülerde özgürlük, eşitlik ve adalet temaları işlenir. İronik bir dile ve zengin bir doğa tasvirine sahiptir.

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde beyni altından bir adam varmış. Evet, evet! Yanlış duymadınız, hem de saf altından... Bu adam doğduğunda kafası o kadar ağır, kafatası o kadar büyükmüş ki doktorlar bu çocuğun çok yaşayamayacağını söylemişler... Alphonse Daudet, Tolstoy, Çehov, Cervantes, Schiller, Mark Twain ve Maupassant'dan En güzel hikayeler...

Bu satırları size, kapısı sonuna kadar parlak güneş ışığına açık olan değirmenimden yazıyorum. Önümde ışıl ışıl bir çam korusu tepenin eteklerine kadar uzanıyor. En yakındaki dağlar olan Alpler çok uzakta, gri siluetleri gökyüzüne yaslanıyor. Etrafta neredeyse hiç ses yoktu; uzaklardan belli belirsiz duyulan bir kaval sesi, lavantaların arasından seslenen bir çulluk ve bir yerlerden duyulan bir katırın boynundaki çan sesleri. Provence'nin ışığı bu muhteşem manzaraya can veriyor.

Milli Eğitim Bakanlığı'nın ilköğretim okullarında okutulmak üzere seçtiği 100 Temel Eser'den biri olan Değirmenimden Mektuplar, dünya klasikleri arasında önemli bir yere sahiptir. Kitap, ünlü Fransız yazar Alphonse Daudet'nin Provence'taki eski bir değirmende yazdığı ve her birinde bir öykünün anlatıldığı mektuplardan oluşur. Değirmenimden Mektuplar'da yer alan bazı bölümler, hâlâ dünya edebiyatının en çok bilinen öyküleri arasında yer alır. Şehrin kalabalığından ve insanlardan kaçan, huzuru sığındığı doğad

Bu kitap yazdıklarımın arasında benim en çok sevdiğimdir. Şüphesiz ki, edebi açıdan bir şaheser olduğundan değildir bu yorumum; gençliğimin en güzel günlerini, katıla katıla güldüğüm sorumsuz dakikalarımı, pişman olmaksızın geçirdiğim sefahat saatlerimi, bir daha asla yeniden karşılaşma fırsatını yakalayamayacağım yüzleri, dostlukları bana yeniden ve yeniden hatırlattığı içindir. Alphonse Daudet İlk baskısı 1869 yılında yapılan Değirmenimden Mektuplar, Fransız yazar Alphonse Daudet'nin en çok bilinen ve ok

...Beyaz keçi dağa çıktığında, orada tam bir bayram havası yaşandı... Yaşlı çamlar, o güne kadar, keçinin hiç böyle güzelini görmemişlerdi. Onu küçük bir kraliçe gibi karşıladılar... Kestane ağaçları, bu emsalsiz güzellikteki keçiyi, dallarının uçlanyla okşayabilmek için, dallarını yerlere kadar eğiyorlardı. Geçtiği yollar üzerinde, sapsarı katırtırnaklan açıyor ve en güzel kokularını yayıyorlardı... Bütün dağ, sanki Blanquette için bayram şenliği düzenlemişti. Keçimizin, dağ başında ne kadar mutlu olduğun