Bergson 1896 yılında yayınladığı Madde ve Bellek başlıklı kitabında hareketimgeyi (hareketli kesitler), Deleuze'e göre daha derinde zaman-imgeyi de, sinemanın doğumundan önce şaşırtıcı bir şekilde keşfeder. Tanımladığı bu imge tipi sayesinde gerçekliği dolaysız olarak sunma imkanı doğmaktadır. Bergson'un temel itirazı düşüncenin sırtını büyük ölçüde bilimsel bilgiye dayıyor olmasıdır aslında. Çoklu düşünce için bilgiden daha fazlasına ihtiyaç vardır ona göre. Bergson'un düşüncede eksik bulduğu ancak sinem