Kişiler hayatın başlangıcında, canlı yaşam ve evrenler için çarenin ve çaresizliğin ortak umuduydu. İlk ağlamayla gözyaşlarının sarhoşlukla dökülüşü yanında, yırtan haykırışlarıyla birlikte saklı geçmişlerinin ve hayata girişteki mutluluklarının açığa çıkışıydı. İlk mırıldanmasıyla sevgi hisleri dökülürken konuşmak isteyen varlığının başlangıcı olurken, kelime yetersizliğinin gösterisi, kendini ifade edememenin yetersiz çaresizliğini yansıtıyordu. Görselliğindeki güzelliği ve düşüncelerinin özgürlüğüyle yaş