Kent Yönetiminde liderlik sahipliğinin beklenen yönü, yerel felsefenin kurgusuna da yakışır şekilde kuşkusuz belediye başkanlarına ait görünürken, mülki amirler ise yardımcı rollerdedir. Ancak Türkiye'de hukuki yapılar, belediye örgütlenmesine yardımcı roller vermektedir. Mevcut hizmet ilişkileri ağındaki yetkilendirmeler ve demokratikleşme hedefleri arasında ters orantılı ve giderek artan bir dönüşüm ortaya çıkmaktadır. Yerel yönetimlere kuşkusuz tarihte olduğu gibi tamamen devlet fonksiyonu yüklenemez. M