Bu eser, 1988 yılı Nobel edebiyat ödülüyle ün kazanan Mısırlı Edebiyatçı Necîb Mahfùz'un 1952 devriminden sonra kaleme aldığı sembolik romanlarının edebî eleştirisi niteliğindedir.Eleştirmenler, Necîb Mahfûz'un edebî hayatını üç döneme ayırırlar. Bunlar tarihî, gerçekçi ve sembolik dönemlerdir. Bu kitapta konu edilen Necîb Mahfûz'un diğer dönemlerinde yazdıklarına nispetle fikrî yönü ağır basan üçüncü dönem romanlarından yedi tanesidir. Bunlar yayımlanış sırasına göreEvlâdu Hâratinâ (1959), el-Liss ve'l-Ki

Modern dünyada sadece günlük olarak değil, bilimsel, kültürel ve her türlü sosyal alanda kullanılan ve çok geniş bir coğrafyada konuşulan Arapçanın, gerek dinî eserleri ve kültürel mirası anlamak, gerekse de bir iletişim dili olarak, hızlı ve etkin bir şekilde öğrenilmesi giderek daha büyük önem kazanmaktadır. Özellikle İlahiyat öğreniminin temelini oluşturan Arapçanın bir uzmanlık dili olarak yetkin şekilde öğretilmesi İslam ilimlerinin kendisine özgü dilsel zorlukları barındıran zengin literatüründen ola