Rüzgârlı Tepe'nin zirvesinde Gültaze Teyze'nin altını dükkân, üstünü de ev olarak kullandığı iki katlı bir konağı vardı. Şafak vaktinde bile dükkânın önünde, Rüzgârli Tepe'nin eteklerini dört kez dolanan bir kuyruk uzanırdı. Gültaze Teyze'nin yaşlı veya genç, erkek veya kadın, solucan toplayıcısı veya okul müdürü, anlayacağınız türlü türlü müşterisi olurdu. Müşterileri, Gültaze Teyze'nin tarifleri kişiye özel hazırladığını bildiğinden bu uzun bekleyişe gık bile demeden katlanırdı. Doğrusu Gültaze Teyze işin

Bu kitap yazmanın, hayal etmenin, çizmenin, üretmenin, arkadaşlığın neşeli taraflarını ve iyileştirici gücünü çocuklara göstermek için kaleme alındı. Burası bir yaşlı bakım merkeziydi. Per de birçok yaşlı gibi burada kalıyordu. Sorsanız kalmazdı ama ona soran da olmamıştı zaten. Kimi kimsesi yoktu. Ne oğlu ne kızı ne kardeşi ne de tombalak bir torunu. Bu yüzden kendini yapayalnız, bir başına hissediyordu. Fakat son zamanlarda tuhaf bir uğraş bulmuştu. Aslında tam 87,5 yaşındaydı ama şu sıra okula yeni başla

Çocuklar doymak bilmeyen bir öğrenme iştahıyla dünyaya gelirler. Daima bir kedi gibi meraklıdırlar. Müsaade etseniz sırtında koca ormanlar taşıyan ulu dağlardan çalışma masanızın çekmecesine dek keşfedilmedik iğne ucu kadar yer bırakmayacaklardır. Ancak biz bir şeyden anlamadıklarını düşünüp kendilerini idare edemeyeceklerine inandığımızdan müdahale edip onları düzeltmeye çalışırız. Ve bunu hiç durmadan, yetişkinlik böyle gerektiriyormuş gibi, devamlı olarak yaparız. Yaptığımız şey, muhteşem bir Van Gogh re

Yeşik Kafalar'ın kafaları gerçekten yeşil mi? Yoksa onlar birer uzaylı mı? Bu kitap, küçük yeşil kafaları olan uzaylı çocuklarla mı ilgili? Durun durun, hayır! Aksine bu hikaye; ağaçlara şiirler okuyan, kuş yuvalarını kurcalayan ve yıldızları kavanoza dolduran dört acayip arkadaşın maceralarını anlatıyor. Neşeli, haylaz, mızmız, obur, şakacı ve sizden biriler. Sıradan olmaları başlarının canavarlarla, kemiklerle ve cevizlerle belaya girmesine engel değil tabii. Yeşil Kafalar, diğer insanları ormanı yemenin

Öyle bir tren düşünün ki önce esrarengiz bir kazaya kurban oluyor, sonra sizi çatlak bir kabilenin eline düşürüyor, ardından da tüm dünyaya rest çeken kural tanımaz bir şehre götürüyor. Söylesenize, bu trenin yolcularından biri olmak istemez miydiniz? Gerçi biletler satıldı ve Macera Ekspresi çoktan yola çıktı ama Yeşil Kafalar'ı yakalamak hâlâ mümkün. Sadece bu kitabı elinize alıp okumaya başlamanız ve hikâyenin, sizi içine hüüüp diye çekmesini beklemeniz yeterli. Ama yanınıza haritanızı, not defterinizi

Ama yarın dünden daha güzel olmadı. Hatta dün kadar bile güzel olmadı. Yarın çocuk olmak için hiç de mükemmel bir gün değildi. Liya ceplerindeki yiyeceklerle evinin kapısında kalakaldı. Sokakta sadece sınıf arkadaşı Tâhir ve Masal vardı, tüylü dostlarından hiçbir iz yoktu. Ne Künefe ne Hıçkırık ne de Pıtır. Çocuklar gözlerini dört açtılar, her taşın altına, her saksının içine, her kasabın önüne baktılar. Hatta emin olmak için Masal'ın saçlarını bile karıştırdılar. Çünkü geçen sene minik bir kedicik gök gürü

Serinin birinci kitabı Ormanı Yemek Yasak'tı. Bu da serüvenin ikinci perdesi.Okulun duvarları mı gıdıklanırmış? Hatta duvar nasıl gıdıklanır? Gıdıklansa bile kim gıdıklar ki? Hem de neyle gıdıklayacağız?Şimdi şaşkınlıktan göğe kadar açılmış o ağzınızı bir kapayın bakalım. Evet, duvarlar da gıdıklanır. Bu bir yatılı okulun asık suratlı duvarları bile olsa öyle. Üstelik kitapta gıdıklanan duvarlardan daha da fazlası var. Çiçeklere doğum günü partilerinin düzenlendiği, tavukların dergilerin genel yayın yönetm