Gökyüzünü/yeryüzünü kısaca evreni/âlemi ve insanı planlayan/yaratan bir kudretin mutlaka insan yaşamına ilişkin bir mimarî yaklaşımı/âyeti/işareti olmalıydı. Eğer insan, Allah ile arasında dikey bağı kurmamışsa, yatayda gerçekleştireceği mimarî de anlamlı olmayacak; insanın ruhunu rahatlatacak yerde nefsini azdıracak/büyütecek bir yapılaşmanın izlerini taşıyacaktı. Bu nedenle yeryüzünü yar yüzüne çevirmeye önce insanı yeniden inşâ etmekle başlamalı ve onu ilâhî vahyin mimarîsinde yeniden düzenlemelidir

Zeytin Dağı Sohbetleri Güncel Hıristiyanlık, Hz. Îsâ'nın hakîkatinden tamamen uzaklaştırılarak, Pavlus'un elinde âmentüleri yeniden şekillenen beşerî bir dine dönüşmüştür. Halbuki Hz. Îsâ'nın ve doğal olarak Hz. Meryem'in hakîkati dinimiz tarafından çok farklı vaz edilmektedir. Elinizdeki çalışmanın "Tanrı Îsâ'dan Tavr-ı Îsâ'ya" başlıklı birinci bölümünde Kur'ân-ı Kerim'in irfânî bakış açısından feyz alarak, hıristiyanlar tarafından "Tanrı Îsâ" olarak vaz edilen Hz. Îsâ'nın hakîkatindeki "Tavr-ı Îsâ" ortaya

Gece, âşıkların elbisesidir. Sizin için geceyi bir örtü kıldım demiştir geceyi var eden. Gece, bir sükûn ortamıdır; oluşun ve erişin mayalandığı. Gece, tefekkürün mânâya kanat açtığı bir rûhânî sofradır. Bir âyettir gece, okumasını bilene; sessizliğinde kalbinin atışlarını zikrin nefesiyle tutuşturana. Gece, fecrin doğuşuna bir hazırlıktır. Bu nedenle yemin edilmiştir on geceye. On geceyi bürüyenlere, bu gecelerde yürüyenlere/yükselenlere sonunda âriflik bahşedilmiştir. Bayramı görenler/yaşayanlar, gecenin

Tek başına soyut manalar bilinen görülen şekillerle örneklendirmedikçe insan düşüncesinde boş ve köksüz kalır. İnsan zekasına ne kadar saf manayı anlayabilecek güç verilmiş olursa olsun yinede kavrayabilmek için bu saf soyut mananın semboller, işaretler ve çizgiler halinde gösterilmesi gerekir. Bunun için Kur`an, insanlara örnekler veriyor ve çok büyük manaları sahneler ve tablolar haline getirerek insanların düşünce dünyalarına yaklaştırıyor ve anlaşılır biçimler kazandırıyor. Böylece her insan realiteyi,