BURCU: Pişmanlıklarınızı çok düşündünüz mü hastanede? SELİM: Düşünmeden pişmanlıklar gelip tokat attılar. Biri bitiyor, diğeri başlıyor. Hâlâ da öyle. Tam uykuya dalarken veya uyanınca, televizyona bakarken... Ama değiştiremiyor insan hiçbir şeyi. Kaygılar ortasında yaşama tutunmaya çalışan bir anlatı... Selim İleri hastane ve hastane sonrası günlerini en iyi bildiği şeyle, edebiyatla sorguluyor. Tek bir anla değişen küskün, örtük hayatına bakarken kırgınlıklarını, pişmanlıklarını, mutlul

Gündüzleri göğü delen apartmanların gölgesinde kalan, akşamları onların ışıklarıyla aydınlanan çarpık bir ev... İçinde kuşlar gibi havada duran marullar, canavara dönüşen bir kadın ve galiba bir fil... Çarpık Ev'i gözetleyen çocuklar onun sırrını çözmeye çalışıyor, bir karga da onların... Karşılaşacakları sürprizlerin ise ev ödevi sıkıcılığında olmayacağı kesin. Gölgelerin saklambaç oynadığı bu evin sırrını çözmek için şunu unutmamak lazım: Gerçekten bakmazsan göremezsin!

İstasyon şefinin bisikletinin gevşeyen çamurluğundan çıkan ses, günün başlangıcı demekti İstasyon Meydanı için. Bu sesi bekliyor gibi canlanıverdi meydan. Pencereler açıldı, ayak sesleri duyuldu, aynı anda açılan musluklardan akan sular coşan bir nehir gibi gürledi. Öksürenlerin sesi şarkı söyleyenlerinkine karıştı. Yatağını toplarken yastığını kabartanların pat pat, pantolonunun fermuarını çekenlerin zıııııt, karyolasından hızla kalkanların belinden gelen çıııt sesleri, bardağın içini dolaşan çay kaşığı tı