Tuşlara bastıkça karşımıza hiç anlamadığımız bilgiler çıkıyordu. Formüller, teoriler her şey bir tek şeyi işaret ediyordu: BADEM OPERASYONU! Bu operasyon neydi? Badem kimdi? Bir türlü çözemiyorduk. Eğer gerçekten bu bilgiler önemli ise, bu CD'leri ve DVD'leri korumamız gerekiyordu. İçerdiği bilgileri kimseye soramaz, kimseyle konuşamazdık...

Sabah, nineciğim iki dirhem bir çekirdek giyinmiş, kapımı çaldı: -Bu gece aydedeye misafir olacağım. Sen gelmezsen gözlerim arkada kalacak, dedi. Teklifi duyunca eteklerim zil çaldı. Güle oynaya hazırlandım. Gökte ararken yerde bulmuştum böyle bir eğlenceyi. Ninem hâlime bakıp bıyık altından güldü. -İki ayağın bir pabuca girdi bakıyorum da, dedi gülümserken. -Nasıl girmesin nineciğim? Çalım satanlar, burnu bir karış havada dolaşanlar pabucumuzu dama atmasın istiyorum, dedim. -A kızım, sen hiç korkma! Biz

Patojenik Prenses'le başlayan macera son hız devam ediyor! Dizinin 2. kitabı... Bütün sezgilerim bela geliyor, diyordu. En kısa zamanda otobüsten ayrılacaktık. Tam o esnada kulakları yırtan bir çığlık doldurdu içeriyi. Bir kurbanın çığlığıydı bu! Şoför irkilerek frene bastı. Otobüs bir an yalpaladı, ışıklar yandı ve her şey tam bir karmaşaya döndü. Kast ettiğim bu değildi. Fakat bela çok hızlı gelmişti.

Birden Minör 11'in önüne siyah bir gül düştü. Ne kadar beklenmedik bir durumdu. Nereden çıkmıştı? Şimdi ne yapacaklardı? Yağmur'un aklına Müge ve Tilda ile yaptıkları konuşma geldi. Siyah gül, bir silah olabilirdi. O sırada bir vızıltı duydu. Bir elektronik böcek etraflarında dönüyordu. Az önce gördükleri böcek değildi bu. Daha küçüktü ve doğrusu fazlasıyla düşmanca bakıyordu.

Uykucu Bir Sınıf Başkanımız Var / Sınıf Öyküleri-1 Perili Ev / Sınıf Öyküleri-2 Çılgın Öğretmen / Sınıf Öyküleri-3 Hoşçakal Güzel Okulum / Sınıf Öyküleri-4 Öğretmenimize Binlerce Teşekkür / Sınıf Öyküleri-5 Sınıfımızdaki Gizemli / Sınıf Öyküleri 6

Plânların en iyi yanı insanın ne zaman ne yapacağını biliyor olmasıdır. Yemek yiyeceğimiz, uyuyacağımız, kahkaha atacağımız, Ödev yapacağımız, bilgisayar başına oturup bekleyeceğimiz, hayal kırıklığına uğrayacağımız her an bellidir. Ne yazık ki plânların, plâna uymamak gibi kötü bir yanları da vardır....

Sınıfımıza girerken hepimiz çok şaşkındık. - Bu da kim? Öğretmenimiz nerede? gibi sorular soruyorduk birbirimize. Çünkü bizi iki sıra halinde sınıfımıza götüren yeni öğretmenimiz, çok ciddi görünüyordu. Biz ona gülümsediğimiz zaman bile gülümsemiyordu. Öğretmenimizin güleç yüzünü karşımızda bulmayı beklerken, çok ciddi bakışlı ve gözlüklü bir öğretmen bizi sıraya dizmiş ve sınıfımıza getirmişti. Üstelik sorduğumuz hiçbir soruya cevap vermemişti. Birden: - Hemen defterlerinizi çıkarın ve Güneşin aydınlattığ

Bir kelebek uçup gidecek sınıfımızdan. Biz istemesek de, takılacağız o kelebeğin kanatlarına. İlker; Yağmur'un saçını çekecek, Jankat; sıraların üstünde zıplayacak, Dilek; Everest'e tırmanacak, Müge; bir ansiklopedi içinde kaybolacak Işıl; ağlayacak, Derya; kimbilir kaçıncı rüyasına dalacak... Bir kelebek uçup gidecek penceremizden. Sonra kimbilir neler olacak?

Doğrusu gizemli kişiyi merak etmekten, geceleri gözümüze uyku girmez oldu. Teneffüslerde bu konuyu konuşuyor ve gizemli kişiyi bulmaya çalışıyoruz. Evlerimize dağıldıktan sonra konuşmalarımız telefonda devam ediyor. Şimdiden Jankat babasından yedi kere azar işitti. Dilek annesinden sayısını bilmediği kadar çok, "Kemiklerini kırarım senin!" tehdidi aldı. Bir tek Yağmur bu konuda zorluk çekmiyor. Çünkü odasında pembe tüylü bir telefonu var ve annesi ona hiç kızmıyor. Gizemli kişinin artık ortaya çıkması gerek

Evin kapısı gıcırdayarak açıldı. Tozlu ve örümcek ağlarıyla kaplı bir holü geçtiksen sonra büyük salon olduğunu anladığımız bir odaya ulaştık. Görünürde eski eşyalar ve şöminedeki küllerden başka hiçbir şey yoktu. Evi dolaşmaya çatı katından başlayalım. Sonra aşağıya iner, diğer odalara bakarız, dedi Hamza. Böylece yeniden holü geçerek çatıya uzanan merdivenleri bir bir çıkmaya başladık. Merdivenler gıcırdıyordu. Perilerin ayak sesleri, dedi Dilek.

Bazen canımızın çok sıkıldığı günler olur. Ne yapacağımızı bilemeyiz o zaman. Aylak aylak dolaşırız. İşte böyle bir gündeydim o gün de. Bir tren istasyonunda buldum kendimi. Aylaklığım beni sevdiğim yerlere götürmüş, sevdiğim insanları görmüştüm ve işte şimdi bitmişti yolculuğum. Trenden inmiş yağmuru seyrediyordum. Doğrusu canım hiç ıslanmak istemiyordu.Tuhaf desenleri olan kiremit renkli şemsiyemi evde unutmuştum. Elimdeki çanta kağıttandı. Aksi gibi bir de kışlık ayakkabılarımı giymemiştim.

Deyimlerin birbirinden ilginç öyküleri vardır ve hiç eskimeden günümüze kadar gelmişlerdir. Ancak bu kitaptaki öyküleri okuduğunuz zaman bir deyimin öyküsünü değil, öyküyü yazan deyimleri bulacaksınız. Onlar daha çok zamanın masal gibi akıp gittiği günleri anlatıyor. Sabır örtülerini aralıyor, demirci ateşlerini körüklüyor ve akla hayale gelmedik maceralara atılıyorlar. Bu açıdan kitap, çocuklarımıza kültürel değerlerimiz hakkında ipuçları verdiği gibi Türkçenin güzellikleriyle de bizi baş başa bırakıyor

Tuşlara bastıkça karşımıza hiç anlamadığımız bilgiler çıkıyordu. Formüller, teoriler her şey bir tek şeyi işaret ediyordu: BADEM OPERASYONU! Bu operasyon neydi? Badem kimdi? Bir türlü çözemiyorduk. Eğer gerçekten bu bilgiler önemli ise, bu CD´leri ve DVD´yi korumamız gerekiyordu. İçerdiği bilgileri kimseye soramaz, kimseyle paylaşamazdık...