Deliliğe Övgü... Erasmus'un adeta ismiyle yarışan baş eseri. Avrupa aklının oluşumunda onun şöhreti görmezden gelinemez. Küçük yaşta aldığı teoloji eğitimi her zaman felsefesini belirlemiş buna rağmen din adamı kisvesine hiç bürünmemiştir Erasmus. Doğum yeri Hollanda'dan İngiltere'ye gittiğinde dönemin önde gelen aydınları ile tanışıklık kurmuştur. Thomas More'un evine yaptığı ziyaretlerin meyvesi sayılır Deliliğe Övgü. Erasmus, Ortaçağın baskın atmosferinden çıkmaya çabalayan Batı dünyasında, orta

Rönesans Dönemi'yle ortaya çıkan hümanizm akımının en büyük temsilcilerinden biri olan Erasmus, bu kitabı yazarken neye niyetlenmişti? Kulaklarımızın uzun zamandır aşina olduğu gibi Delilik miydi (insania) yoksa Aptallık mıydı (stultitia) kastettiği? Aptallık yani saflık ve içtenlik, iyi niyet ve iyi düşünce, doğru söz, dürüstlük, kalpte ne varsa yüze ve dile aynı şekilde yansıma, işte Erasmus'un tanrıça olarak kişileştirdiği Aptallık buydu. Delilik ise bu aptallığın bir parçası olarak ve onun sayesinde or

Bir sonraki hayata geçerken insanın elinden alınmayacak, hatta daha da katlanacak bir delilik vardır. Bu küçük delilik damlasını dünyada tatmayı başarabilmiş olan birkaç ayrıcalıklı kişi vardır. Bu kişilerin söylediği sözlerde tutarlılık yoktur; ağızlarından anlamsız sesler çıkar. Bir anda surat ifadeleri değişir; kah mutlulardır; kah depresiflerdir, gözyaşları akıtırlar. Ağladıkları an bir bakarsınız gülmeye başlarlar; sonra birden iç çekerler, yani anlayacağınız kendilerinden geçerler. Çok geçmeden kendil

Erasmus 1536'da hayata veda ettiğinde, arkasında bıraktıkları arasında Deliliğe Övgü kendisine sonsuzluk bahşeden en önemli eseri oldu. Zaman zaman Erasmus'un yaptığı şakaları kaldıramayan bazı ilahiyatçılar yasaklatsa da Deliliğe Övgü yüzyıllar boyunca halk tarafından çok okundu ve sevildi. Çünkü Erasmus'un Deliliği, yani Stultitia'sı bir tanrıçadır, hem de lütfuna ereni dipsiz kuyuların karanlığından güneş ışığına çekip çıkaran ve yaşamı zevklere boğan bir tanrıça, yani bir kadın. Giyinişi, düşüncesi, da

Desiderius Erasmus (1469-1536): Yeni Ahit'in ilk editörü, ilahiyat edebiyatının önde gelenlerinden ve Kuzey Avrupa Rönesansı'nın en önemli hümanistlerinden olan Erasmus, filolojik yöntemleri kullanarak tarihsel-eleştirel geçmiş araştırmalarının temelini attı. Eğitim alanındaki yazıları klasiklere eski dini müfredat yerine hümanist bir bakış açısıyla yönelinmesine katkıda bulundu. Kilisenin gücünün kötüye kullanılmasını eleştirirken yükselen reform taleplerini teşvik etti. Bu tutumu hem Protestan Reformu'nda