Okan; dürüstlük timsali, kimseye zararı dokunmayan ve karısını deli gibi seven bir adamken, hayatı bir anda içinden çıkılmaz bir hâle gelir. İşinden kovulur. Karısı tarafından da terk edilir. Neredeyse her şeyini kaybettiğinde artık yaşayacak bir evi bile yoktur. Dürüstlük ve erdemin pek de para etmediği bu dünyada ilk kez tek başına kalmıştır. Şimdi kafasında tek bir soru vardı; dürüstlük ve erdem mi kazanacak, yoksa? ***

İnsan kaybettikçe çoğalıyormuş. Kaybettikçe güçleniyormuş. Güç... İşe yaramaz şey... Almadan vermedikten sonra senin neyine tapınayım. Hani, aldığın şeyleri verdiklerinle eşitliyorsun ya! Eşit değil! Adil değil. Sadece adice bir kandırış... Bilmediğimi mi sanıyorsun? Artık peşine düşmeyeceğim sayın Güç bey. Pes ediyorum. Kollarımı indireceğim ve susacağım. Bir ölü gibi uyumak istiyorum. Ölmek istiyorum. Savaşmak yok, kan yok, düşünmek yok... Yaşamak zor iş lakin düşünme yeteneğine sahip olmak daha da zor...