Sadri Ertem öykülerinde köy yaşamını, köylünün maddi ve manevi dünyasını toplumcu ve gerçekçi bir bakışla ele alıyor. Gözlemlerinden, canlı tanıklardan yola çıkarak yoksulluk, cahillik, taassup, batıl inanç ve sömürüyü anlatıyor. Günlük konuşma diliyle sosyal bir etiket taşıyor. İnsanın iç dünyasındaki iyi ve kötü duyguları, matematik düşünen bir bakış açısıyla okuyucuya sunuyor. Sadri Ertem'in öykü kahramanları, toplumsal sorunlarla boğuşurken kabullenmeyi tercih ediyor. Öykülerine sınıfsal bir anlam yüklü

Burada tek, basit olan açlık vardır. Açlığın kemiklerini çatırdattığı, kanlarını durgunlaştırdığı, seslerini kıstığı insanlar vardır. Avrupa'dan gelen tekstil sanayisinin tiftik üreten çıkrıkları ve dokuma tezgâhlarını yok etmesinin yarattığı bunalımların işlendiği, toplumcu gerçekçi edebiyatımızın ilk romanı olan Çıkrıklar Durunca, 19. yüzyıl sonlarında keçi yününden tiftik üreten Bolu yöresindeki bir Alevi köyü olan Adaköy'deki dokumacılarla Avrupa'dan ucuz fabrika malı kumaşı ithal edenler arasındaki