Birkaç yıl sonra bu ülkede, askerlik hatırası gibi, bol bol işkence hatıraları nakledilecek. Ne olacak? Hiçbir şey... Bu konu üzerinde bugüne kadar söylenmedik söz kalmadı. Ne geçti elimize? Şu: İşkence yaptığı iddia edilen kimse bile şöyle başlıyor söze: 'İşkence insanlık suçudur.' Yani olayı lanetlemekte birleşmişiz sadece... Evet, insanlığın işkence karşısında başarısı bundan ibarettir! Onun için müşteri ol, Kevser. Avrupa'dan da medet umma... Bu teşebbüslerin beni utandırmaktan başka işe yaramaz..

Sorgulayıp anlamaya çalıştığım, Müslüman insanı -bütün gayretlerine rağmen- geliştirmeye yetmeyen dindarlık türünün iç kıvrımlarıdır. Diliyle sürekli Allah'ı anmasına ve sürekli dini etkinliklerde bulunmasına rağmen, kendisi gibi olmayanlar üzerinde derin bir saygı ve hatta imreniş uyandıramayan Müslümanlık biçiminin, Allah'ın muradıyla örtüşeceğini düşünemiyorum. Tabii ki 'Allah'sız Müslümanlık' ifadesi, kâfirlik ve inkârcılık suçlaması kastıyla seçilmiş değildir. Bu isim 'Müslüman kişinin Allah

Uçurumun kenarındayım Hızır Ulu dilber kalesinin burcunda Muhteşem belaya nazır Topuklarım boşluğun avucunda Derin yar adım çağırır Dikildim parmaklarımın ucunda Bir gamzelik rüzgâr yetecek Ha itti beni, ha itecek Uçurum kenarındayım Hızır Civan hazır Divan hazır Ferman hazır Kurban hazır Ömer Lütfi Meteden leylaya, Mevlaya ve dünyaya dair şiirler