Selimiye'ye gidiyorum. Caminin kubbesinde, duvarlarında, büyük mimarın sesi çınlıyor: Ters lale istedim ki herkesin dikkatini çeksin, Selimiye için nazarlık olsun, buraya gelenlerin keskin nazarlarını üzerine çeksin. Öyle meşhur olsun ki bu muhteşem eseri bile gölgede bıraksın. Selimiye Camisi'ni görmeye gelen, ilk önce ona koşsun. Koşmakla kalmayıp ona dokunsun. Zaman içinde o dokunmalar sebebiyle mermere kazınmış ters lale silinecek hale gelsin. Kaybolmaması için muhafaza altına alsınlar. Koca cami, parma

Dünya, geçici bir ticaret yeri, her gün dolup boşalan bir misafirhane, gelip geçenlerin alışverişi için yol üstüne kurulmuş bir pazardır. Allah'ın, sürekli yenilenen, kader kalemiyle yazdığı ve sonra bozduğu bir kitabıdır. Her bahar, yaldızlı bir mektuptur. Her yaz bir şiirdir. Allah'ın isimlerinin belirtilerini yansıtan bir aynadır. Öte dünyanın fidanlığı, rahmetin çiçekliğidir.Adeta bir irfan pınarından kaynayan hikmet dolu ve birbirinden anlamlı öykülerle geçmişe, bugüne, geleceğe ve dünya ötesine dair d

Sinemanın bana uzak anlamlarda tartışıldığı bir dünyada Rüya Sineması yorumunu önemserim ve de samimi bulurum. İnsanların sinema üzerine tartışılabilir de olsa saf ve çıkarsız yorumlar yapması beni her zaman sevindirir. Sadık Yalsızuçanlar'ın Rüya Sineması kitabında Said Nursi'nin bir sözü bu çerçevede beni etkiledi. Zeki Demirkubuz Yalsızuçanlar heyecanla eğildiği konuda kendi geleneğimizden olduğu kadar dünya sinemasının mistik-metafizik yönelişlerinden de yararlanmaya çalışıyor. Mustafa Kutlu Sinema beni

İki dervişin, Anadolu'da gezerken yolu bir beldeye uğrar. Sokakta yürürken bir kilisenin önünden geçerler. Aylardan Ramazan'dır. Kapıda duran Papaz efendiye selam verirler. İçeri davet eder. Daveti geri çevirmez, girerler. Papaz efendi dalgındır. Ramazan olduğunu unutmuştur. Dervişler seferî olmalarına rağmen o gün oruçludur. Papaz, bu zarif gezginlere ikramda bulunmak ister. ?Dibek kahvem var, size elceğizimle pişireyim.' diyerek ocağa geçer. Dervişler birbirine bakar. Biri, diğerine, ?Altmış bir güne hazı

Sadık Yalsızuçanlar, yeni romanı Birdenbire'de bir üniversite hocasının, Mustafa'nın yolculuğuna eşlik etmeye davet ediyor okuru. Bugünle geçmiş arasında durmadan devam eden bu seyahat aynı zamanda içsel bir yolculuk. Bu geliş gidişlerde bir taraftan hayatımızın parçası olan, yakından takip ettiğimiz güncel olayları görüyoruz diğer taraftan Mustafa'nın çocukluğunun geçtiği Kızılcabölük'e gidiyor, onun büyük arayışına tanıklık ediyoruz. Sadık Yalsızuçanlar'ın tüm kitaplarında olduğu gibi birçok yol, yolculu

Sadık Yalsızuçanlar, ilk romanı Yakazada bir taşra kasabasında sıkışmış hayatları, parçalanmış benlikleri, Türkiye tarihinin kırılma noktalarında savrulan dünyaları anlatıyor. Uyku ile uyanıklık arasında gidip gelen ruhların geride bıraktıkları aşklar, kırılmış umutlar, kendi içinde yolculuğa çıkan kahramanın hikâyesinde gün yüzüne çıkıyor.

Biz sarhoşken henüz üzüm yaratılmamıştı Biliyorum her şarap anıldığında, her şarap şişesine bakıldığında, her üzüm hasadı yapıldığında tuhaf bir biçimde ruhum ordaymışçasına beni anıyorlar. O şarabın etkisiyle sarhoş olmadım ben. O şarabı hiç ağzıma sürmedim. Onun tadını da bilmem. Kırmızı, beyaz, pembe, kızıl, eski, yeni, ne zaman ve nasıl yapılırsa yapılsın, nasıl içilirse içilsin hiçbir şarapta bir izim, bir gölgem yok. Yine de herkes beni anıyor şarap denince. Şarabı sarhoş edici bir içki olarak tatmama