Eğitim, çocuğumun, öğrencimin içindeki coşkuyu, yaratıcılığı, sevgiyi, dünyaya duyduğu ilgiyi öldürmesin; çünkü insan bir sayı, hayat da bir şık değil diyen ebeveynler, öğretmenler ve hayata dair heyecanını hiç yitirmeyenler; bu kitap sizin için. Okuyun, hep birlikte değiştirelim. Sekiz yaşındaki bir çocuğun sabah uyanmamak umuduyla dua ederek yattığı bir ülke, hiçbirimizin hayali değil ama gerçek. Gece yatağa girerken gülümseyen, büyük hayallerini besleyerek nice umutlarla uykuya dalan çocukların hayaliyle

Benim Bir Derdim Yanı Sıra da Düşlerim Var Siyah önlük, beyaz yaka ile girdiğim okul sistemi, Oynama oğlum seslenişi ile bana ilk uyarısını verdi. Tek tipleştirme çarkının içinde susmam gerektiği, farklı düşünmemem ve itiraz etmemem gerektiği aşılandı. Kahverengi okul sırasına oturduğumda elimden ilk alınan oyundu. Peşi sıra diğerleri geldi; gökyüzünü izlemek, aylaklık etmek, gülmek, konuşmak, aşık olmak, kalem ucu kemirmek, ayağa kalmak, tuvalete gitmeyi istemek, tüm bunlar yasaktı. Öğrencilik başlı başına