XIV. yüzyıl İslâm âlemi ile birlikte Türk dünyasını canlı levhalar halin¬de aksettiren önemli kaynaklardan biri de İbn Battuta'nın Tuhfetu'n-Nuzzâr fî Garâibi'l-emsâr ve Acâibi'l-esfâr adlı seyahatnamesidir. 1325 yılında, 22 yaşında iken hac maksadıyla memleketinden ayrılan, Avrupa hariç neredeyse eski dünyanın tamamını gezen İbn Battuta, Marko Polo ile birlikte Ortaçağ'ın en büyük iki seyyahından biridir. Seyahatname; yeme, içme, giyim, aletler ve âdetlerle ilgili etnoloji ve folklor malzemesinden başka, İ