Farsça da pend kelimesi vaaz, öğüt, nasihat demektir. Pandname, insanlara öğüt ve nasihat veren, din, tasavvuf ve ahlâk konularını hem manzum, hem de mensur yani düzyazı ve şiir şeklinde işlemiştir. Farsçadan gelen bu isim pend ve name isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur. Pendnâme'yi ilk olarak XVI. yüzyıl şairlerinden Sabâyî Türkçe'ye tercüme etmiştir. Sonraki yüzyıllarda da tercüme edilmeye devam edilen esere birçok yazar tarafından manzum ve mensur şerhler yazılmıştır. Fars edebiyatında nasihatnâme / p

Feridüddin Attar (1140 civarı - 1220 civarı): Klasik Fars edebiyatının 12. yüzyıl sonu - 13. yüzyıl başındaki en önemli şair düşünürlerindendir. İlahiname ve Tezkiretüt Evliya gibi eserlerinin yanısıra, en tanınmış mesnevisi sayılan ve Mevlana dahil kendinden sonraki pek çok büyük şairde iz bırakan Mantık'uttayr (Kuşların Dili) da ise Attar, denebilirse, yolun ve yolculuğun kişileri bulmak istediklerinin ta kendisi kıldığı etkileyici biçimde göstermiştir.