İnsan zamandan geçer, yüzünde izler taşır. Geçmiş ve gelecek arasında uzanan bir çizginin tam ortasıdır o, şimdidir. Acılar, savaşlar, hastalıklar, ölümler ve insana dair her şey geçerken, zaman öylece orada durur. Yakın tarihin, yirmi yıllık emeği barındıran bir derinlikle buluştuğu ve İbrahim Tenekeci’nin “Vefa Makamı” saydığı yeni şiir kitabı Tüm Zamanlar, Muhit Kitap’ın 100 eseri olarak okuyucuyu selamlıyor. Yaşadım yanında, henüz insanken Körduman arasından belli belirsiz Başına buyruk dağlar,

Şair İbrahim Tenekeci’nin deneme yazılarından oluşan Yakın Şahitlik Muhit Kitap’ta okuyucuyu selamlıyor. Sade bir anlatımın derinlikle buluştuğu Yakın Şahitlik, yaşamın olağan hızında ‘küçük bir ayrıntı’ olarak karşımıza çıkıyor. Dünyanın eksiği, insanın isteği bitmez. İhtiyaç ile ihtiras arasındaki mesafe uzun gibi görünse de bir anda kısalabilir.

MIRILDANMALAR İçimden dedim, beraber yürüyelim olur mu Varsın gemilerimizi taşıyamasın sular Varsın yarı yolda uyuya kalsın Bize gönderilen bahar... İçimden dedim, beraber yürüyelim olur mu Varsın gölgemiz olsun hüzün Dilediği gibi uzatsın can evimize ayaklarını Varsın annemiz olsun tütün Hayat daha sert vursun yumruklarını. İçimden dedim, ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi Nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren Kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi Nedir yalnız bize yakışan bu serüven. Bu serüve

Komik bir tarafı var bu sırrı saklamanın Kuşlar da uçar kanatlanıp içine, Cama yaslanan yanak elbet ağlamak ister Ve kartlar açılınca yüzmeyi bilmeyenler İçin söylenen şarkı Yağmurdur ama diner. Büyükler vardır sonra, mürüvvet denen simyanın Peşinden giden avcı, hep gerisin geriye Bilir ki çiçeğini bir fakire verirse Soldurur onu fakir ama titrer üstüne. Ablalar vardır sonra, aynalardan çıkmayan Boğulur beyaz atlı, mıhlanır göğe turna. Küçükler vardır sonra, ölmek nedir bilmeyen Bırakmazlar bir türlü uyku

İnsan yorgunluktan ibarettir. Gelir, yorulur ve gider. Hayatın bir yolculuk olduğuna inanıyoruz. Gitmek için geldik. Bu yaşıma kadar gördüğüm güzellik ve inceliklerin bir kısmı bu kitapta bulunuyor. Geldik Sayılır, on beş yıl boyunca kaleme aldığım gezi ve dostluk yazılarından oluşuyor. Biraz da hatıralar, hevesler. Elbette gitmek istediğim halde gidemediğim yerler de var. Ahlat, Gelendost, Sultandağı gibi. Belki oraları da görme imkânım olur ve kitaptaki yerlerini alırlar.

İbrahim Tenekeci'nin seçme şiirlerinden oluşan Sözü Yormadan, uzun bir çabanın özeti olarak okunabilir. Şiirler şairin kendi seçimidir. Böylece otuz yıllık bir yürüyüşün işaret taşları ortaya çıkmış oluyor. Dünyaya kıyısı olmayan bir yer Gelirken gördüğün her şeyden uzak Mahremin elinden henüz çıkmamış Ne güzel gülüyor, yardım almadan Otursan yanına, ağlasan biraz...

Belki Başka Zaman, İbrahim Tenekeci’nin son dört yılda yazdığı şiirlerin toplamından oluşuyor. “Dinledim ömrümü aşkın sesinden” diyen şairin yeni çalışmaları da Muhit Kitap’tan yayınlanacak.İnsan yalnızken daha dürüsttürKalbin mutlaka ses olur sana,Anlarsın bir gün ulu dağlardaBir nokta imiş koskoca ömür.

Niçin İbrahim Tenekeci'nin şiirlerini okuyoruz? Birincisi, başarılı ve benzersiz bir şair. İkincisi, samimi. Tenekeci, hem sözden taviz vermeyen, hem de ses ve müzikaliteyi önceleyen bir şair. Sürprizli Üç Köpük çıkışından sonra şiir dilini daha da geliştirdi ve işte budur diyebileceğimiz bir ses tonu yakaladı. İyi bir şairin yazdığı iyi bir nesri okuduğunuzda da bu ses tonunu duyarsınız. Elimde şimdi, İbrahim Tenekeci'nin Son Düzlük kitabı var. Şunu rahatlıkla söyleyebiliriz artık: Karşımızda sadece iyi