İçimde uzayan her yol, Çıkar, gider dosta doğru. Menekşe, nergis, ıtır, gül, Kokar gider dosta doğru. Zamanım yoğrulur gamla, Birleşir sabah akşamla. Ilık kanım damla damla, Akar gider dosta doğru. Gel bende gör, sen gel beni, Durduramaz engel beni. Görmediğim bir el beni, Çeker gider dosta doğru.

Vur Emri Bir haber dolaşır semada pul pul Kılınçlar bilensin, akın var Çin'e. Yiğitler at sürer düşman içine Tarihe hükmeden bir ses duyulur: - Vur! TÜRKLÜK aşkına vur! Yüklenir bir ülke oymak ve avul, Sel olur ordular, batıya akar. Uçar elden ele bozkurtlu bayraklar. Emreder bir başbuğ, sade ve vakur: - Vur! BAYRAK aşkına vur! Karışır topsesi, nal sesi, davul... Çağdan çağa çığır açar gemiler. Bir hâkan atını denize sürer Ve der ki: Yıkılsın Bizans'ı koruyan sur. -Vur! FETİH aşkına vur!

Aldatmayı, uyutmayı terk eyle Hamamda un kurutmayı terk eyle. Her gün mezarlığın yolundasın ha İnsafa gel yolun sonundasın ha Bitsin küfre, zulme ortaklık gayri Ayrılsın kurnazlık, korkaklık gayri Çağdaş firavunluk son bulsun artık Sen git ki ülkemiz kurtulsun artık. Bu uzun gerdanlık zatına mahsus, Dilekçem Mevla'nın katına mahsus.