İslâmiyet, VII. yüzyıl ortalarında İranlılar tarafından kabul edildikten sonra İran topraklarında hızla yayıldı; gerçek bilginlerini ve destekçilerini de bu topraklarda buldu. Aynı dönemlerde yerel edebiyatlar doğal gelişimlerini sürdürürken, yerel lehçeler de Arapçanın yoğun etkisinde köklü bir değişime uğradı. Bu lehçeler arasında hızla gelişerek alabildiğine yaygın bir edebiyatın dili olmayı başaran, bağımsız bir dil halini alan Fârsî- yi Derî: Yeni Farsça günümüze kadar İran'ın resmi, siyasi ve edeb

Dünyanın en büyük, eski ve köklü uygarlıklarından biri olan İran'ın binlerce yıllık geçmişe sahip mitolojisi bu kitapta yüz soruyla tanıtılmaya çalışılmıştır. Yaratılıştan dünyanın sonuna kadar geniş bir içeriğe sahip olan bu eser sorular üzerinden İran mitolojisini özetler nitelikte hazırlanmıştır. Eski İran dini rivayetlerindeki tanrılar ve kahramanlar ile çeşitli mitolojik tanımların günümüzdeki kullanımları, bu kavramların İslam kültürü ve Fars mitolojisindeki karşılıkları gibi merak uyandıran soruların

Fars edebiyatı tarihsel geçmişi, etki alanı ve çeşitli açılardan değişik boyutlarıyla dünya edebiyatları, özellikle de doğu edebiyatları içerisinde önemli bir konuma, Türk edebiyatıyla klasik dönemlerden beri süre gelen sıkı ilişkileri ve divan edebiyatı üzerindeki etkisiyle de özgün bir yere sahiptir. Diğer dünya edebiyatları gibi Fars edebiyatı da gerçekte kültürel gelişmeler, düşünce ve bilgi aktarımı gibi etkenlerin yanı sıra çeşitli alanlarda değişik dönemlerde yaşanan karşılıklı etkileşimlerin ortaya

İran'ın ilk büyük şairi ve Fars şiirinin kurucusu olarak kabul edilen Ebû Abdullâh Cafer b. Muhammed Rudekî, gençliğinin ilk dönemlerinden itibaren hem şiirleri hem de musiki dalındaki yeteneğiyle ün kazandı. Rudekî, Deri Farsçasında olgun şiirler söyleyen ilk şair, Farsça şiiri olgunluğa eriştiren ilk yetenektir. Yaşadığı dönemde Fars edebiyat dünyasında sadece bir tek şairin, Rudekî'nin adı egemendi. Çağdaşları arasında da kendisine yaraşır ve hak ettiği bir üne sahip şairlerin hocası ve şairlerin sultan