Radikal İrade Üslupları, Susan Sontag'ın sanat, edebiyat, tiyatro ve sinemadan Vietnam Savaşı'na kadar birçok konuda kaleme aldığı denemeleri içeriyor. Sontag kitabın ilk iki bölümünde sanatta sessizlik, edebiyatta pornografi, Cioran'ın felsefesi ve yazını, tiyatronun gelişimi ve sesli sinemanın doğuşu, Bergman, Godard ve Bresson'un sinemasına dair zihin açıcı yorumlarda bulunuyor. Üçüncü ve son bölümdeki en hacimli denemesinde ise davet üzerine iki hafta zaman geçirdiği Vietnam'daki deneyimlerini aktarıyor

Yeniden Doğan, Susan Sontag'ın 1947-1963 yılları arasında tuttuğu günlükleri içeriyor. Susan Sontag Berkeley, Harvard ve Oxford'da başarılı bir eğitim hayatının ardından akademik dünyayı ardında bıraktı. Bunun yerine deneme ve romanlar yazdı, kuramcı, eleştirmen, insan hakları savunucusu olarak haklı bir ün kazandı. Adeta birden fazla hayat yaşayan Sontag'ın günlüklerini yayına hazırlayan oğlu David Reiff, Bu günlükleri çekici kılan şey, Susan Sontag'ı, olmak istediği kişiyi ve edinmek istediği benliği, özb

Bilinç Tene Kuşanınca, yazarlığı ve insan hakları için verdiği mücadeleyle bellekte duran Susan Sontag'ın 1964-80 yılları arasında, otuzlu-kırklı yaşları boyunca tuttuğu günlükleri içeriyor. Sontag'ın ölümünden sonra bu metinleri yayına hazırlayan oğlu David Reiff Bu cildin -özellikle annemin eğitimi, olgunluğa erişmesi anlamında, siyasal bir bildungsroman olduğunu da söylemek mümkün, diyor ve devam ediyor: Bir anlamda, annemin hayatını eksik bir şekilde anlatıyor günlükleri; çünkü günlüklerine mutsuzken ya

Susan Sontag kendisine meme kanseri teşhisi konduğunda, hastalıkla baş edebilmek için çoğu kez hastalık hakkındaki gerçekleri saptıran ve hastayı izole eden bir mit oluşturulduğunu fark etti. Newsweek dergisinin ?Çağımızın en özgürleştirici kitaplarından biri olarak tanımladığı bu kitapta Sontag, hastalıkları bu mitlerden arındırıp yüzyıllar boyunca kültürleri etkileyen gerçek önemini ortaya koydu. Bu yaklaşımını şöyle belirliyor: ?Ortaçağlardan beri frengi ve veba, 19. yüzyılda tüberküloz, 20. yüzyılda kan

Savaş, iç deşer; savaş, bağırsakları boşaltır. Savaş, teni yakıp kavurur. Savaş, organları bedenden koparır. Savaş, yıkıp yok eder. Ve savaş, insan türünün doğasından gelir. Böyle diyor Susan Sontag, `tefekkür nesneleri olarak` savaş ve dehşet fotoğraflarından hareketle kaleme aldığı bu sarsıcı kitabında. Daha sonra da, Goya`nın Savaşın Felaketleri serisinden Amerikan İç Savaşı, Birinci Dünya Savaşı ve Nazi ölüm kamplarının fotoğrafik belgelerine ve daha yakın tarihimizde Bosna, Sierra Leone, Ruanda, İsrail

Herhangi bir insanın vahşetin en amansız boyutlarını gösteren fotoğraflarla ilk defa karşılaşması, bir tür ifşadır, prototipik açıdan da modern ifşadır. Benim kendi payıma bu ifşayı yaşadığım an, Temmuz 1945´te Santa Monica´daki bir kitapçıda tesadüfen gördüğüm Bergen-Belsen ve Dachau fotoğraflarıydı. O güne değin -fotoğraflarda ya da gerçek hayatta- görmüş olduğum hiçbir şey, içimi bu denli keskince, derinden ve anında deşmemişti. Gerçekten de, tam olarak ne hakkında olduklarını kavramam yılları alsa bile,