Bir millet felakete uğradığında veya adaletsiz bir durumla karşı karşıya kaldığında onun yardımına koşmak ve ona adil davranmak gerekir. Gelecek nesillerin, zayıfları korumayı, ezilenlerin öcünü almayı kendilerine görev sayacaklarına inanıyorum. Milletler, tarihleri boyunca, çoğu kez cezalandırıldıkları gibi, bazı durumlarda da öçlerinin alındığını ve haklarının teslim edildiğini görürler. Bu sözlerimin bir örneği Türklerdir. Onlar gün olmuş, adlarının ve ırklarının yok olma tehlikesiyle karşılaşmışlardır.

Sana beni seviyor musun? diye asla sormayacağım ama ben seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum! Yüreğini bu üç kelimeye odaklamış gibi görünüyordu. Şimdi, hor gör beni, alay et, ayaklarınla ez! Paçavralarının içinde kraliçe olduğunu sanan bir deliymişim gibi dalga geç benimle istersen. Beni herkesin ağzına sakız et! Evet onlara da şunu söyleyeceğim: Evet, onu seviyorum! Siz de benim yerimde olsanız, aynı şeyi yapar, ya ölürdünüz ya onu severdiniz... Romantik ekolün üstadı Alphonse de Lamartine