Zati kar buralara, daha güney illerinde millet, tarlasındaki domatesini toplamadan, dallardaki meyveleri devşirmeden pençe pençe düşerdi. Binanın sırtını dayadığı mavi-mor hareli hemcinslerine göre hayli açık tonda kalan Akduman Dağı'nın tepesini katman katman sarmalardı. Çakalların uluduğu Kurtlar köylere iniyormuş gayri.. şayialarının etrafa yayıldığı gecelerin birinde apansız inmeye başlayan kar, ortalığı tümden beyaza kestirirdi. Alıçlar, ahlatlar, kuşburnu çalıları, hanımgöbekleri, fundalıklar ak urbal

Gözleriyle salonu taradı, eksikleri kontrol etti belki ellinci kere. Onun oturduğu koltuğu, saten yastığı düzeltti. Ceviz dolabı açıp, siyah urbasının içinden epeydir el vurmadığı udunu çıkardı. Belki, Onun dizlerinin dibine oturur, kır şakaklarına, esrarını çözemediği hançer gibi delen bakışlarına, o yakışıklı yüzüne doya doya bakarak tıngırdatırdı.İnci... Kimi zaman sadasız bir istiridyenin sırrı, kiminde gönül çelen bakışıyla maşukuna ağı içiren bir Feride... Kimileyin peri kızları tarafından, lacivert s

Erken kar atmış dağların beyazlığı seni korkutmasın civanım. Büyük şehirliler gibi yılgınlığa düşürmesin hemen. Kar dediğin berekettir. Tarlalara örtünen yorgandır. Harmandır, hasattır, sevdadır. Kına tepsisinde yoğrulan yeşilliktir. Yâr ile vuslattır. Senin gibi tosunun muştusudur.*Çıtırtı, dayımın düğününde hoşaf kaynatan aşçının kepçe tıkırtısına da karışmış olmalı, köyden gelen kirve karılarının çektiği semahla da halleşmiş olmalı. Ezelden gelen o çıtırtıyı mangal başında mırıldanıp duran büyükannemin k