Fernando Pessoa, 1935´te öldüğünde, sandığında bıraktığı yapıtlarının sayısını kimse tahmin edemezdi. Onun elinden çıkmış şiirlerin, yazıların altında genellikle başka imzalar vardı. Ama bunlar yalnızca birer takma ad değil, öyküsü, geçmişi, yazgısı, dünya görüşü olan farklı kişiliklerdi. Pessoa´nın ölümünden sonra elyazmaları derlenmeye başlandığında, bitmemiş yapıtlar da bulundu içlerinde. Bernardo Soares imzalı Huzursuzluğun Kitabı da bunlardan biriydi. Tarihten, mitolojiden, edebiyattan, ruhbilimden hab

Lizbon'da yaşayan bir adam, bir zamanlar koyu bir anarşist olduğunu duyduğu ahbabına işin aslını sorduğunda ondan şu cevabı alır: Eskiden de öyleydim, şimdi de öyleyim! Ona göre bankerlik, modern dünyada yapılabilecek tek anarşist eylemdir. Doğanın adaletsizliklerini yenmenin tek yolu varlıkla özgürleşmekse, teoride ve pratikte anarşist olmanın tek yolu da burjuvanın saflarına katılmaktır. Fernando Pessoa, diyalektik fablında insan varoluşunun temel çelişkilerinden birini yüzümüze vuruyor.

Fernando Pessoa geride bıraktığımız yüzyılın kısacık bir zaman dilimine sayısı tam saptanamayan yazar kişiliklerini ve şiirden öyküye, tiyatro oyunundan düşünce metnine dek binlerce sayfalık eseri sığdırmış, edebiyat tarihinin en özgün şahsiyetlerinden biridir. Pessoa'nın olaysız diye nitelediği ve neredeyse okuma yazma öğrendiği andan ölümüne dek tuttuğu günlüklerle, sayısız not ve elyazmasıyla bir sanat eserine dönüştürdüğü bu yaşamöyküsü, derin ruhsal çalkantılarla dolu, sanatın, edebiyatın ve düşünceni

Dünya edebiyatının en yetkin ve üretken kalemlerinden Fernando Pessoa'nın bir dergide sessiz sedasız yayınladığı tek anlatısı olan Anarşist Banker, Pessoa evreninin tüm dünya dillerinde köşe taşlarından biridir. Antikçağ felsefesine özgü diyalog yöntemiyle sofizmin ve paradoksların gücünü maharetle kullanan, keskin bir retorik sergileyen mizah yüklü bu metin, kışkırtıcı paradokslarla ve abese varan akıl yürütmelerle zihnin sınırlarını zorlar. Bir yandan hâlâ içinde yaşamakta olduğumuz burjuva toplumun ikiyü