Mansur, yüzyıllar boyunca Cezayirde yaşamış bir Osmanlı ailesinin oğludur. Cezayir, Fransız sömürgesi hâline geldiğinde Fransaya tıp öğrenimini yapmaya gitmiştir. Roman, Mansurun öğrenimini tamamlayıp İstanbula ayak basmasıyla başlar. Mansur, İstanbulda amcası Şeyh Salih Efendiyi bulur ve orada kalır. Daha sonra Mansur, bir devlet dairesinde memur olarak işe başlar. Yazar Osmanlı toplumunda, özellikle yönetimde gördüğü aksaklıkları Mansur Beyin aracılığıyla dile getirir. Aşk ve evlilik konularının sık işle

Mösyö! Şimdi dışarı çıkacaksınız. Ve bu resmi I daireye yakışır edep takınmcaya kadar şu kapıdan içeriye ayak basmayacaksınız! dedi. Frenk yerinden kımıldamadı. Mansur çıngırağı oynatarak gelen odacıya: Şu terbiyesizi dışarıya at! dedi. Odacı şapkalıyı görünce tereddüt gösterdi. Şapkalı da cevaben Türkçe olarak: Terbiyesiz de, edepsiz de sensin, dedi. Mansur kendini kaybetmişti. Şiddetli bir tokat sesi odayı çınlattı. Frenk yere yuvarlanmıştı. Mansur da tekmeyle onu dışarıya atmakla meşguldü. Mansur'u tuttu