Herkes içinde anlatmak istediği hikâyeleri taşır. Sanat da bu hikâyeleri anlatma formudur. Ancak bu formlar donmuş kalıplar hâlinde değil, organiktir. Sorun tam olarak bu noktada ortaya çıkar; eğer formlar donmuş kalıplardan oluşsaydı herkes duygu ve düşüncelerini söz konusu formlara dökerek sanatı icra edebilirdi. Böylesi bir vasatta ortaya çıkan eserler belirli işlemlerden geçerek birbirine eşitlenmiş olurdu. Hâlbuki sanat, formların doğal yapısını, biçimsel sınırlarını enine boyuna kavrayıp yeni türler,

Usta öykücü Cemal Şakar, edebiyatın çekirdeğine dokunduğu kuram yazılarına bu defa metinlerdeki mana tohumlarını işleyerek devam ediyor.Edebiyatımızın usta yazarlarından son dönem kuşağa kadar birçok yazara değinen Cemal Şakar, edebiyatın içindeki putları yıktığı gibi gölgede kalan satır aralarına yeniden okumalar için ışık tutuyor.Yazarların metinlerinde gezinirken kuram, tahlil, tenkit kavramlarını uygulayarak işliyor ve 'bir yazar metni nasıl okur?' sorusunu da gizliden gizliye cevaplamış oluyor. Kâh yüz