Oturmuş bir taşın üstüne, Dünyanın acılarını sırtına almış, Ağır bir yükü taşırcasına hüzünlenirken, İki damla gözyaşı olup süzüldüm yanağından, hissettin mi hiç? Bir sonbahar sabahında, Bankta yudumlarken çayını, Düşen bir yaprak oluverdim düştüm önüne, Alıp baktın umutsuzca, acıdın mı hiç? Gecenin karanlığında tatlı uykuna dalarken sen, Yıldız olup gökyüzünde seni seyrettim, Rüyalarına usulca girip, gezinirken kalbinde Bu kimdir diye sordun mu hiç? Aynur Kuzu Güven

Toplum, doğa gibi hareketli bir sürecin adıdır. Hareketlilik doğada canlı cansızı toplumda yalnızca insanları kapsar. Hareketlilik Doğada evrim toplumda kültür adını alır. Toplumsallaşanlar birbirini tamamlamayı öğrenmiş olanlardır. Toplumsal bütünlük böyle sağlanır. Toplum, tek bir insanından dahi vazgeçemez! Yoksa ne toplumsal bütünlük ne de bireyin varoluşu gerçekleşir. Madde bağımlısı, kendini toplum zararlısı gibi gördüğünden toplumun ondan vazgeçtiğine inanır. Toplum tek bir bireyinden bile vazgeçmez!