Usta şair İhsan Deniz'den bir ''ilk ve son kitap'' daha. On dokuz bölümden oluşan bu şiirinde şair bir 'gamze' de hapsedilmenin tahassüslerini aktarıyor bize, fikrin ve mavinin gölgesi düşse de üzerine. Sonunda anlıyoruz ki bu gamze, duygular, kelimeler, fikirler, bakışlar 'çehre' ye, yağmuru bekleyen ama beklemiyormuş gibi duran toprağa bazen damla damla, bazen de sağanak halinde düşerek, vurarak icat olmuş. Bir nesnenin, bir görüntünün kelimelerle manaya dönüşmesi elbette bir haz kaynağıdır, bir sevinçtir